Bracia, od których pochodzi sformułowanie „rodzeństwo syjamskie”
Dawniej osoby z różnego rodzaju deformacjami i schorzeniami były traktowane jako ciekawostka, którą można było oglądać na różnego rodzaju przedstawieniach i show. Była to dość powszechna praktyka i większość z tych osób odeszła w zapomnienie. Inaczej niż Chang i Eng Bunker, bliźniacy, którzy podbili świat.
Początki życia w Syjamie
Chang i Eng Bunker urodzili się 11 maja 1811 roku w Syjamie (obecnie Tajlandia), w prowincji Samut Songkhram. Zrobili taką furorę, że od miejsca ich pochodzenia zaczęto nazywać zrośnięte bliźnięta. Chłopcy urodzili się połączeni na wysokości mostka. Byli zrośnięci na odcinku 15 cm, mieli wspólną wątrobę oraz tylko jeden pępek. Ich ojciec był rybakiem z południowych Chin, a matka była pół Chinką, pół Syjamką.
Niezwykła historia braci zaczyna się, gdy mieli siedemnaście lat. Zostali zabrani na Zachód przez brytyjskiego biznesmena Roberta Huntera oraz kapitana Alba Coffina, aby występować podczas tournée jako "dziwy natury". Przez kilka lat prezentowano ich jako kuriozum w Europie i Stanach Zjednoczonych. Jednak Chang i Eng, dzięki swoim talentom przedsiębiorczym, zdołali wyzwolić się spod kontroli swoich "właścicieli". Rozpoczęli własne występy, a zarobione pieniądze pozwoliły im osiąść na stałe w Karolinie Północnej, gdzie kupili ziemię, a także 30 niewolników.
Czytaj także:Najbardziej okrutne ludobójstwo w historii kolonializmu - Belgijskie Kongo
Rodzina i życie codzienne
W 1843 roku Chang i Eng zawarli małżeństwa z siostrami Yates: Chang poślubił Adelajdę, a Eng – Sarę. Wspólnie doczekali się aż 21 dzieci, które wychowywali w nietypowym systemie życia rodzinnego. Po kilku latach bracia zbudowali dla swoich rodzin dwa osobne domy, oddalone od siebie o kilka kilometrów. W ustalonym porządku co trzy dni zmieniali miejsce pobytu, dzieląc czas między obie żony i dzieci.
W czasie wojny secesyjnej (1861–1865) bliźnięta twardo opowiedziały się po stronie Konfederacji. Wysłali swoich dwóch dorosłych synów – Christophera i Stephena – do walki z wojskami Unii. Obaj młodzi mężczyźni zostali ranni i trafili do niewoli.
Po przegranej wojnie rodzina Bunkerów straciła całą swoją inwestycję w obligacje Konfederacji, a także 32 niewolników, co doprowadziło ich do bankructwa. W obliczu trudności finansowych bracia zdecydowali się powrócić do występów na scenie. Podpisali kontrakt z P.T. Barnumem, legendarnym organizatorem widowisk, i wyruszyli na tournée po Europie. W 1870 roku odwiedzili między innymi Warszawę, gdzie wzbudzili ogromne zainteresowani i zyskali dużą popularność.
Tragiczny finał niezwykłego życia
Pod koniec życia zdrowie braci zaczęło podupadać. W 1874 roku Chang zachorował na zapalenie oskrzeli. Zmarł we śnie 17 stycznia. Eng, mimo że był w lepszej kondycji, nie przeżył długo bez swojego brata – zmarł zaledwie kilka godzin później. Ich śmierć pozostaje niezwykłym dowodem na silne powiązanie fizyczne i emocjonalne bliźniąt syjamskich.
Dziedzictwo Changa i Enga jest dziś żywe. Szacuje się, że w Stanach Zjednoczonych żyje obecnie około 1500 ich potomków. Co więcej, ich wspólna wątroba została zakonserwowana i jest częścią wystawy w Muzeum Mütter w Filadelfii. Historia tych niezwykłych braci, choć pełna kontrowersji i tragedii, stanowi również przykład ich determinacji i umiejętności adaptacji, dzięki którym przeszli do historii jako najsłynniejsze bliźnięta syjamskie.