Rok, w którym nie było lata. Anomalie pogodowe w 1816
Tego roku dni były deszczowe i zimne. W czerwcu pojawiły się przymrozki, w lipcu opady śniegu. Widoczność była ograniczona, bo wszędobylska mgła sprawiała, że wszystko było szare i smutne. 1816 został nazwany rokiem bez lata. Bo faktycznie – w wielu krajach ta pora roku w ogóle nie nadeszła, a niskie temperatury utrzymywały się przez cały czas.
Z tego artykułu dowiesz się:
Wybuch, który wstrząsnął światem
Wszystko zaczęło się od erupcji wulkanu Tambora, znajdującego się na indonezyjskiej wyspie Sumbawa 10 kwietnia 1816 roku. Był to jak do tej pory najpotężniejszy wybuch w nowożytnej historii. Eksplozja pochłonęła szczyt góry, który stracił 1500 metrów wysokości. Szacuje się, że bezpośrednio po wybuchu śmierć poniosło 12 tys. ludzi – prawie cały lud Tambora. Jednak katastrofa ta miała znaczenie nie tylko lokalne – siała zniszczenie na całym świecie. Uważa się, że w jej wyniku zmarło około 250 tys. ludzi.
Pył wulkaniczny uniósł się w atmosferę na wysokość nawet 100 kilometrów, blokując promieniowanie słoneczne i tym samym ochładzając planetę. W połączeniu z innymi anomaliami, jak tzw. minimum Daltona (okres obniżonej aktywności Słońca), spowodowało to gwałtowny spadek temperatury i katastrofalne skutki dla całego globu.
Anomalie przez wybuch wulkanu
Wybuch wulkanu spowodował całkowitą zagładę ludności Tambora prawie od razu po erupcji. Jednak pośrednio, w wyniku skutków, które dotknęły niemal całą kulę ziemską, zginęło nawet 250 tys. osób, które zmarły z głodu.
Wielki głód w 1816 roku, a także w latach późniejszych był związany z brakiem plonów. Zima wulkaniczna, opady śniegu i mróz w maju i czerwcu zniszczyły uprawy. Do tego latem było zimno i ciągle padało, przez co zboża gniły na polach. Najboleśniej odczuli to mieszkańcy Azji. Najtragiczniejsza sytuacja była w Chinach, ponieważ sezon monsumowy został zakłócony. Potężne powodzie na rzece Jangcy zniszczyły całe miejscowości i okoliczne plony. Od Indii aż do Moskwy pojawiły się ogromne deszcze, które zalewały pola i miastach. Śnieg odnotowano nawet na Tajwanie, gdzie panuje klimat tropikalny.
Mgła powstała w wyniku pyłu wulkanicznego unosiła się w powietrzu bardzo długo. Uważa się, że mogła być widoczna i odczuwalna nawet przez kolejne 20 lat. Była inspiracją dla pisarzy powieści grozy, a także malarzy, którzy na swoich obrazach zaczęli pokazywać zamglone pejzaże i rozmywające się, prawie niewidoczne widoki.