Kim jest Judy Lewis? Przez dekady była to jedna z największych tajemnic Hollywood
Historia Loretty Young, Clarka Gable’a oraz ich dziecka to jedna z największych tajemnic Hollywood. Świat poznał prawdę wiele lat po śmierci aktora. Pozostało sporo pytań i przypuszczeń. Nie ulega wątpliwości, że ten wątek czyni biografię Clarka Gable’a jeszcze bardziej interesującą. Pozwala też lepiej zrozumieć realia złotej ery Hollywood – okresu, w którym zachowanie pozorów przyzwoitości było priorytetem, a skandal mógł pogrążyć zarówno największe gwiazdy, jak i tych, którzy dopiero o sławie marzyli.
Król Hollywood
W 1931 Clark Gable dostał swoją pierwszą rolę w filmie dźwiękowym. Wkrótce zainteresowała się nim wytwórnia WarnerBrothers. Pomimo tego, że Clark radził sobie przed kamerą coraz lepiej, producent Darryl F. Zanuck nie był pod wrażeniem, uważając, że Gable „ma za duże
uszy i w ogóle wygląda jak szympans”. Uszy aktora pozostały tematem niewybrednych żartów, swego rodzaju znakiem rozpoznawczym. W każdym razie w wytwórni MGM nikt nie robił z odstających uszu wielkiego problemu. Clark Gable podpisał ze studiem Louisa B.Mayera kontrakt. Zatrudnił też agentkę, niejaką Minnę Wallis, która miała w Hollywood rozległe kontakty i doskonale wiedziała z kim i jak zagadać, by zatroszczyć się o interesy Gable’a. Tylko w 1931 Clark wystąpił w dwunastu filmach. Powierzano mu role nieco nonszalanckich mężczyzn, romantyków trudnych do zdobycia, eleganckich i uprzejmych, ale stereotypowo męskich. Clark Gable grywał mężczyzn, którzy ustalali zasady, a kobiety zdobywali, postępując nie zawsze po dżentelmeńsku. To się sprzedawało. Już kilka lat po rozpoczęciu kariery w kinie został nazwany „królem Hollywood”. Za rolę w komedii romantycznej „Ich noce” z 1934 roku zgarnął Oscara. Parę lat później miał stworzyć niezapomnianą kreację w „Przeminęło z wiatrem”.
Wielka gwiazda, Joan Crawford, nalegała, by Clark został jej partnerem ekranowym. Po raz pierwszy wystąpili razem w dramacie Harry’ego Beaumonta „Dance, Fools, Dance”. Była to pierwsza główna rola Gable’a. Między nim a Crawford od razu zaiskrzyło. Duet pojawił się jeszcze w siedmiu filmach. Poza planem trwał płomienny romans. Przez następne lata Gable i Crawford odchodzili od siebie
i wracali w swoje objęcia. Joan uważała Clarka za największą miłość swojego życia. Ria, żona Clarka (druga – po sporo starszej Josephine Dilon, która prostego chłopaka z Ohio najwięcej nauczyła), nie była zachwycona romansem. A oprócz Joan, Gable miał jeszcze parę dziewczyn na oku.
„Król Hollywood” otrzymywał dziesiątki, jeśli nie setki listów od wielbicielek. Również ekranowe partnerki miały do niego słabość. Plotkowano o jego licznych podbojach. Sam zainteresowany stwierdził: „Gdybym miał tyle romansów, o ile się mnie posądza, w ogóle nie starczyłoby mi czasu na granie w filmach”. Gdy rozpoczynano pracę nad filmem „Ich noce”, obsadzono Claudette Colbert, licząc, że przynajmniej ona – znana ze swojej słabości do kobiet – nie ulegnie urokowi Gable’a. Czy ten plan się powiódł – nie wiadomo. Aktor doprowadzał do szału swojego szefa, Louisa B. Mayera, który za wszelką cenę chciał unikać skandali obyczajowych. Gdyby plotki o jakimś romansie wyciekły do prasy, trzeba by było dawać łapówki i całą aferę umiejętnie zatuszować. Gdyby wiedział, co wydarzyło się na planie filmu „Zew krwi”, wpadłby w furię.
Loretta
Loretta Young swoją hollywoodzką przygodę rozpoczęła jeszcze w dzieciństwie. Płynnie przeszła z filmów niemych do dźwiękowych. W 1930 roku, w wieku 17 lat, trafiła na pierwsze strony gazet – po tym jak uciekła z aktorem Grantem Withersem. Ich małżeństwo zostało unieważnione rok później.
Na początku lat 30. współpracowała z wytwórniami takimi jak First National i Fox, grając u boku znanych aktorów, w tym Lona Chaneya w „Laugh, Clown, Laugh” z 1928 roku i Jean Harlow w „Platinum Blonde” z roku 1931. Na początku 1935 roku dostała rolę w ekranizacji powieści Jacka Londona „Zew krwi”. Jej ekranowym partnerem miał być Clark Gable. Przystojny. Nazywany „królem Hollywood”. Żonaty. I niepoprawny kobieciarz. Loretta była oczarowana. Szybko nawiązali romans. Oczywiście musieli zachować to w tajemnicy – nie tylko ze względu na Rię, ale przede wszystkim ze względu na hollywoodzką hipokryzję.
Wkrótce Loretta zdała sobie sprawę, że zaszła w ciążę. Plotki głoszą, że dziecko zostało poczęte podczas nocnej podróży pociągiem do Hollywood po zdjęciach plenerowych. Tak czy inaczej Loretta, mająca wówczas 22 lata i będąca gorliwą katoliczką, stanęła przed nie lada dylematem. Doskonale wiedziała, że urodzenie nieślubnego dziecka zniszczyłoby jej karierę. Od roku obowiązywał w Hollywood Kodeks Haysa, który regulował kwestie obyczajowe na ekranie. Między wierszami przemycono wskazówki dla gwiazd – każdy, kto chciał zaistnieć w Hollywood, miał być wzorem moralności. Loretta nie poinformowała Gable’a. Był przecież żonaty.
Wiedząc, że jej studio, Twentieth Century Pictures, prawdopodobnie wywierałoby na nią presję, aby zdecydowała się na aborcję (co uważała za grzech śmiertelny), Young wraz z matką i siostrami opracowała pewien plan. Aby ukryć ciążę, wyjechała na „wakacje” do Anglii. Po powrocie udzieliła starannie przygotowanego wywiadu (z łóżka!), twierdząc, że długotrwała choroba była powodem jej nieobecności w filmach.
6 listopada 1935 roku w Venice w Kalifornii, Young urodziła córkę, Judy. Umieściła dziecko w sierocińcu na kilka miesięcy, aby utrzymać tajemnicę. Ostatecznie sama „adoptowała” swoją córkę, tworząc publiczną narrację o szlachetnej adopcji z potrzeby serca. Wszystko, aby ochronić zarówno siebie, dziecko, jak i Gable’a przed skandalem. Nawet Tom Lewis, którego Young poślubiła w 1940 roku i który dał Judy swoje nazwisko, nie poznał prawdy.
Judy
Niestety, dziewczynka była nieodrodną córką swojego ojca. Uwagę zwracały przede wszystkim odstające uszy. Matka zdecydowała, że siedmioletnia Judy zostanie poddana bolesnej operacji plastycznej, która zniweluje podobieństwo do biologicznego ojca i zapobiegnie rozmaitym, potencjalnie szkodliwym domysłom.
Dziewczyna spotkała Clarka tylko raz, gdy była nastolatką.To spotkanie miało miejsce w 1950 roku, kiedy Loretta Young ponownie pracowała z Gable'em, tym razem przy filmie „Key to the City” Pewnego dnia Judy wróciła ze szkoły i zastała Clarka czekającego w jej domu. Zaprosiła go do salonu i gawędzili przez godzinę. Judy nie mogła tego wiedzieć, ale to był już zupełnie inny człowiek – żonaty po raz czwarty, ale wciąż opłakujący ukochaną trzecią żonę, Carole Lombard, która zginęła w katastrofie lotniczej. Bohater wojenny. Zdetronizowany król Hollywood. Przede wszystkim Judy nie miała pojęcia, że to jej ojciec. Przed odejściem pocałował ją w czoło. Nigdy więcej się nie zobaczyli. Ironia losu polega na tym, że Clark zawsze chciał być ojcem i nigdy nie było mu to dane.
Dopiero lata później, po śmierci Gable'a i po emocjonalnej konfrontacji z matką, Judy poznała prawdę. Później próbowała nawiązać kontakt z synem Clarka, Johnem Clarkiem Gable’em, urodzonym kilka miesięcy po śmierci ojca. John podobno nie chciał, by przyrodnia siostra stała się częścią jego życia.
Judy Lewis opowiedziała swoją historię we wspomnieniach zatytułowanych „Uncommon Knowledge”. Napisała, jak nigdy nie została poinformowana o swoim pochodzeniu, aż w wieku 31 dowiedziała się, że w Hollywood okoliczności jej narodzin były tajemnicą poliszynela i że Gable był jej biologicznym ojcem. Opisała również napięte relacje z matką, która postrzegała ją jako „chodzący grzech śmiertelny”. Purytańska postawa Loretty jest tym bardziej zaskakująca, że gwiazda miała na koncie kilka romansów – między innymi z żonatym Spencerem Tracym.
Pamiętniki Judy rzucają również światło na złożoną dynamikę rodzinną, w tym gorliwy katolicyzm matki i jej moralną sztywność, które – podobnie jak hollywoodzkie standardy moralne – przyczyniły się do utrzymywania w tajemnicy najważniejszej prawdy – tej związanej z tożsamością. Loretta Young nigdy publicznie nie uznała Judy za swoją (biologiczną) córkę, do końca swojego życia mówiąc o adopcji. Późniejsze rewelacje, w tym twierdzenia, że Loretta opisywała poczęcie jako akt gwałtu ze strony Gable'a, czynią sprawę jeszcze bardziej skomplikowaną.
Może zainteresuje Cię i ta hollywoodzka tajemnica?
Źródła
- M. Kosińska-Król "Portrety bez upiększeń. Historie (nie)zpomnianych gwiazd Hollywood", Kraków 2022
- https://www.latimes.com/local/obituaries/la-me-judy-lewis-20111201-story.html