Dziennik zniknął zaraz po jej śmierci. Co ukrywała kochanka JFK?
12 października 1964 roku, w słoneczne popołudnie, nad spokojnym kanałem Chesapeake & Ohio w Georgetown, zakończyło się życie jednej z najbardziej intrygujących kobiet waszyngtońskiej elity. Mary Pinchot Meyer, 43-letnia artystka i była kochanka prezydenta Kennedy'ego, została zastrzelona podczas samotnego spaceru. Jej śmierć pozostaje jedną z najbardziej tajemniczych zbrodni w historii Waszyngtonu, owianą aurą spisków, sekretów i nieudzielonych odpowiedzi.
- Córka elity
- „Bycie żoną oficera CIA to jak życie w ciągłej niepewności”
- Artystka z Georgetown
- Sekret
- Ostatni spacer
- Podejrzany
- Dziennik
- Teorie spiskowe
- Zagadka
Córka elity
Mary Eno Pinchot urodziła się 14 października 1920 roku w Nowym Jorku. Wychowywała się wśród amerykańskiej elity intelektualnej. Jej ojciec, Amos Pinchot, był wpływowym prawnikiem i reformatorem społecznym, bratem Gifforda Pinchota – pierwszego szefa Służby Leśnej Stanów Zjednoczonych i gubernatora Pensylwanii. Matka, Ruth Pickering Pinchot, pochodziła ze nowojorskiej rodziny z tradycjami. Córka odziedziczyła po swoich wykształconych rodzicach szacunek dla wiedzy, chęć nieustannego poszerzania horyzontów i zamiłowanie do sztuki.
Mary dorastała w świecie nieznanym większości Amerykanów. W jej rzeczywistości polityka i kultura nieustannie się przenikały. Dom państwa Pinchot był miejscem spotkań pisarzy, polityków i artystów. „Nasze kolacje przypominały debaty o przyszłości Ameryki” – wspominała później Mary w jednym z listów do siostry.
Jako młoda dziewczyna wykazywała talenty artystyczne. Już w wieku dziewięciu lat malowała obrazy, a jej prace zwracały uwagę nauczycieli. Była również niezwykle inteligentna – ukończyła prestiżową Brearley School w Nowym Jorku, a następnie Vassar College. Jako świeżo upieczona absolwentka prestiżowej uczelni, wybrała karierę dziennikarską.
W 1945 roku, mając 24 lata, poślubiła Corda Meyera Jr., ambitnego młodego człowieka, który podczas wojny stracił oko w walkach na Pacyfiku. Para poznała się na jednej z waszyngtońskich imprez towarzyskich. Cord był wówczas idealistą, wierzącym w możliwość utworzenia światowego rządu, który zapobiegłby kolejnym wojnom. Pannie Pinchot niesamowicie imponował.
„Bycie żoną oficera CIA to jak życie w ciągłej niepewności”
Po wojnie życie Mary zmieniło się diametralnie. Cord Meyer został zwerbowany przez CIA i szybko awansował w strukturach agencji. Rodzina przeniosła się do Waszyngtonu, gdzie Cord kierował operacjami, które były częścią szerszej strategii zimnowojennej zwanej „walką o umysły” (battle for minds). Mary miała mieszane uczucia. „Bycie żoną oficera CIA to jak życie w ciągłej niepewności” – zwierzyła się przyjaciółce. Cord często wyjeżdżał, nie dzieląc się z nią szczegółami. Mary zostawała z trzema synami: Quintem, Markiem i Michaelem.
W 1956 roku rodzinę Meyerów dotknęła tragedia. Dziewięcioletni Michael wpadł pod samochód, bawiąc się z bratem przy jezdni niedaleko domu. Chłopiec zginął na miejscu. Mary nigdy nie pogodziła się z tą stratą. Znajomi wspominali, że po śmierci syna stała się bardziej zamknięta w sobie, ale także bardziej zbuntowana wobec konwenansów waszyngtońskiej elity.
Małżeństwo z Cordem zaczęło się rozpadać. Mary zaczęłą krytycznie odnosić się do pracy męża w CIA, określając ją jako „zabawę w niszczenie ludzi”. W 1958 roku para się rozwiodła. Mary otrzymała dom w Georgetown przy 3321 N Street – zaledwie kilka przecznic od miejsca, gdzie miała zginąć sześć lat później.
Artystka z Georgetown
Po rozwodzie Mary poświęciła się w pełni malarstwu. Jej prace – abstrakcyjne kompozycje pełne żywych kolorów – zaczęły zyskiwać uznanie w waszyngtońskich galeriach. „Tylko malując, mogę być całkowicie szczera” – mówiła znajomym.
Przeprowadziła się do studia przy Georgetown, gdzie często organizowała spotkania artystów, pisarzy i intelektualistów. Była znana z odważnego wyrażania poglądów politycznych – sprzeciwiała się wojnie w Wietnamie, popierała ruch praw obywatelskich i eksperymentowała z psychodelikami, wierząc, że mogą one zmienić społeczeństwo na lepsze.
W Waszyngtonie mówiło się także o jej urodzie i charyzmie. Wysoka, elegancka blondynka o niebieskich oczach i przenikliwym spojrzeniu, przyciągała uwagę mężczyzn i wzbudzała zazdrość kobiet. Waszyngtońskie towarzystwo plotkowało o jej licznych romans, ale Mary zawsze zachowywała dyskrecję.
Sekret
W 1961 roku, gdy John F. Kennedy został prezydentem, Mary Pinchot Meyer bywała częstym gościem w Białym Domu. Znała Jackie Kennedy z czasów studiów w Vassar, ale to nie przyjaźń z pierwszą damą była powodem wizyt.
Mary nawiązała romans z prezydentem Kennedym. Spotykali się regularnie – czasem w Białym Domu, gdy Jackie była poza Waszyngtonem, czasem w rezydencji Mary w Georgetown. Ben Bradlee, redaktor naczelny „Washington Post” i przyjaciel Kennedych, później wspominał: „Wszyscy wiedzieli, że między nimi coś jest, ale nikt o tym nie mówił”. Ot, waszyngtońska tajemnica poliszynela.
Romans trwał od początku 1962 roku do śmierci prezydenta w listopadzie 1963. Mary była prawdopodobnie jedyną kochanką JFK, która miała rzeczywisty wpływ na jego politykę. Według niektórych źródeł, to ona nakłoniła prezydenta do deeskalacji zimnowojennych napięć z Kremlem i namawiała do stopniowego wycofania się z Wietnamu.
W jednym ze swoich listów, znalezionych po jej śmierci, Mary napisała: „Jack to jedyny mężczyzna, który rozumie, że prawdziwa władza leży w zdolności do powstrzymania się od jej użycia”.
Ostatni spacer
12 października 1964 roku, około południa, Mary Pinchot Meyer opuściła swój dom w Georgetown. Była ubrana w jasnoniebieski sweter, białe spodnie i tenisówki – strój typowy dla jej codziennych spacerów wzdłuż kanału Chesapeake & Ohio.
O 12:20 Henry Wiggens, robotnik pracujący przy pobliskim moście, usłyszał kobiecy krzyk, a następnie dwa strzały. Rzucił się w kierunku, z którego dobiegały niepokojące odgłosy i zobaczył wysokiego, ciemnoskórego mężczyznę stojącego nad ciałem białej kobiety. Gdy zabójca zauważył świadka, uciekł w stronę lasu.
Wiggens natychmiast zadzwonił na policję. Mary leżała na ścieżce, postrzelona w głowę i klatkę piersiową z bliskiej odległości. Lekarze stwierdzili, że śmierć nastąpiła natychmiast.
Policja szybko ustaliła tożsamość ofiary. Wiadomość o śmierci Mary Pinchot Meyer wstrząsnęła Waszyngtonem. „To było jak utrata jednej z najjaśniejszych gwiazd naszego miasta” – napisano następnego dnia na łamach „Washington Post”.
Podejrzany
Już następnego dnia policja aresztowała 25-letniego Raya Crumpa Jr., bezrobotnego Afroamerykanina, który był widziany w okolicy kanału 12 października. Crump miał na sobie przemoczone ubrania i nie potrafił wiarygodnie wyjaśnić, co robił nad kanałem.
Sprawa wydawała się prosta. Był motyw – próba rabunku. Był podejrzany – mężczyzna o odpowiednim wyglądzie, zauważony w okolicy miejsca zbrodni. Był świadek – Henry Wiggens. Wszystkie elementy układanki pasowały.
Jednak podczas procesu, który rozpoczął się w lipcu 1965 roku, obrona przedstawiła zaskakujące argumenty. Prawnik Dovey Roundtree udowadniła, że Crump był zbyt niski i zbyt słaby, aby pasować do opisu świadka. Wiggens pod przysięgą zeznał, że nie mógł być w stu procentach pewny, czy rzeczywiście rozpoznał zabójcę.
Co więcej, nigdy nie znaleziono broni. Policja przeszukiwała kanał, okoliczne lasy, ale rewolwer, z którego zabito Mary, po prostu zniknął.
Po trzech dniach obrad ława przysięgłych uznała Raya Crumpa za niewinnego. Wyszedł z sądu jako wolny człowiek, ale sprawa zabójstwa Mary Pinchot Meyer pozostała nierozwiązana.
Dziennik
Najdziwniejszą częścią całej historii była kwestia dziennika Mary. Podobno już następnego dnia po morderstwie, James Angleton – szef kontrwywiadu CIA i przyjaciel Corda Meyera – pojawił się w domu Mary, szukając jej osobistych dokumentów. Tak przynajmniej twierdzi Bena Bradlee, redaktor „Washington Post”.
Angleton wiedział o istnieniu dziennika, w którym Mary zapisywała swoje myśli – łącznie ze szczegółami romansu z prezydentem Kennedym. Bradlee i jego żona znaleźli dziennik w atelier Mary i przekazali go Angletonowi, który podobno go zniszczył.
„To była decyzja o ochronie pamięci prezydenta” – tłumaczył się później Angleton. Ale zniszczenie potencjalnego dowodu w sprawie o zabójstwo wzbudziło podejrzenia.
Co zawierał ów dziennik? Czy obok pikantnych szczegółów były tam polityczne tajemnice, haki na waszyngtońskich prominentów? Odpowiedzi prawdopodobnie nigdy nie poznamy.
Teorie spiskowe
Jak bywa w przypadku nierozwiązanych spraw, tak i okoliczności śmierci Mary Pinchot Meyer stały się podstawą licznych teorii spiskowych. Niektórzy uważają, że Mary została zabita przez CIA, ponieważ wiedziała za dużo o planach pokojowych Kennedy’ego.
Inna teoria głosi, że Mary mogła być świadkiem spisku przeciwko JFK i została wyeliminowana, zanim zdążyła ujawnić prawdę. Timothy Leary, guru psychodelików, twierdził, że Mary dzieliła się z prezydentem LSD, co miało wpłynąć na jego polityczne decyzje.
Jeszcze inna hipoteza sugeruje, że Mary została zabita przez sowieckich agentów, którzy obawiali się jej wpływu na amerykańską politykę zagraniczną.
Wszystkie te teorie łączy jedno – przekonanie, że Mary Pinchot Meyer wiedziała za dużo i że jej śmierć nie była przypadkowa.
Zagadka
Dziś, ponad 60 lat po morderstwie, sprawa Mary Pinchot Meyer pozostaje jedną z największych zagadek w historii Waszyngtonu. FBI odtajniło część dokumentów dotyczących sprawy, ale kluczowe informacje pozostają ukryte.
W 1998 roku ukazała się biografia Mary zatytułowana „A very Private Woman”, autorstwa Niny Burleigh. Autorka przedstawiła nowe dowody sugerujące, że Pinchot Meyer mogła być celem zaplanowanego zabójstwa. Dzięki książce odżyło zainteresowanie sprawą, ale nie nastąpił żaden przełom.
Miejsce, w którym zginęła Mary – ścieżka nad kanałem C&O – jest dziś popularnym szlakiem spacerowym. Nic nie przypomina o tragedii, która tam się rozegrała. Tylko nieliczni przechodnie wiedzą, że idą tropem jednej z najważniejszych nierozwiązanych zbrodni w amerykańskiej historii.
Mary Pinchot Meyer zmarła w wieku 43 lat, będąc u szczytu swoich możliwości artystycznych i intelektualnych. Była kobietą, która odważyła się żyć według własnych zasad w czasach, gdy kobiety miały ograniczone możliwości. Jej śmierć pozostaje zagadką, ale jej życie – pełne pasji, buntu i konsekwencji w poszukiwania prawdy – to fascynująca i wielowątkowa historia.
Czy kiedykolwiek poznamy prawdę o tym, co wydarzyło się tego październikowego dnia nad Potomakiem? Może. Ale Mary Pinchot Meyer już na zawsze pozostanie symbolem tajemnic, które kryje amerykańska stolica – miasto, gdzie polityka, sztuka, miłość i śmierć przeplatają się, tworząc istną pajęczynę, w którą łatwo wpaść, a znacznie trudniej się wydostać.
Dziennikarka została zamordowana, bo znała prawdę o śmierci JFK? Oto historia Dorothy Kilgallen.
Źródła
- https://www.youtube.com/watch?v=kemoGJuAkCw
- https://en.wikipedia.org/wiki/Mary_Pinchot_Meyer#
- https://www.youtube.com/watch?v=1AfCyyQdkXc