Przebrany za policjanta zapukał w nocy do drzwi. Minuty później liderka Demokratów już nie żyła
Polityka była jej pasją, zmieniania świata – życiową misją. Działała na rzecz mieszkańców Minnesoty, opowiadając się za sprawiedliwością społeczną, równością, prawem wyboru. Prowadziła zajęcia w szkółce niedzielnej, w wolnym czasie szkoliła psy, piekła ciasta i zajmowała się ogrodem. Została zamordowana w swoim domu. Zabity został także jej mąż, zginął ukochany pies. Kto zabił Melissę Hortman? I dlaczego?
- Pierwsza pasja - polityka
- Kariera
- W Izbie Reprezentantów
- Kontrowersje
- Bez rozgłosu
- Boelter
- 14 czerwca 2025
- Brooklyn Park
- Polowanie
- Melissa, Mark i Gilbert
Pierwsza pasja - polityka
Melissa Anne Haluptzok urodziła się we Fridley, w Minnesocie, 27 maja 1970 roku. Wychowała się w Spring Lake Park i Andover. Dorastała razem z bratem, Patrickiem. Ich rodzice, Harry i Linda Haluptzok, do dziś prowadzą firmę rodzinną o nazwie John’s Auto Parts z siedzibą w Blaine w Minnesocie. Przedsiębiorstwo zostało założone przez dziadka Melissy po II wojnie światowej.
Polityką Melissa zainteresowała się bardzo wcześnie – gdy miała zaledwie dziesięć lat i oglądała relacje z wyborów prezydenckich w 1980 roku.
W 1988 roku ukończyła Blaine High School w Blaine. Wybierając uczelnię, myślała całkiem poważnie o przyszłej karierze politycznej.
Uzyskała tytuł licencjata (magna cum laude), specjalizując się w filozofii i naukach politycznych na Uniwersytecie Bostońskim w 1991 roku, tytuł doktora prawa (cum laude) na Uniwersytecie Minnesoty w 1995 roku oraz tytuł magistra administracji publicznej w Harvard Kennedy School w roku 2018. Zajęta nauką, przez cały czas pozostawała aktywna społecznie, zdobywała doświadczenie i kontakty, budując powoli swoją pozycję.
Kariera
Melissa pracowała (jako stażystka) w Senacie Stanów Zjednoczonych dla Ala Gore’a i Johna Kerry’ego, a podczas studiów prawniczych była asystentką sędziego Johna Sommerville’a. Zasiadała w Komisji ds. Relacji Międzyludzkich miasta Brooklyn Park oraz pracowała jako zastępca prokuratora okręgowego w hrabstwie Hennepin.
Po raz pierwszy zwróciła uwagę opinii publicznej w 1997 roku jako prawniczka w sprawie dotyczącej dyskryminacji mieszkaniowej przez właścicieli nieruchomości – wygrała dla swojej klientki odszkodowanie cywilne w wysokości 490 181 dolarów, co było „wówczas największym tego typu odszkodowaniem w historii stanu”.
Aktywnie angażowała się w lokalną politykę, zdobywając uznanie wśród członków Partii Demokratycznej. Po kilku nieudanych próbach (w 1998 i 2002 roku) ostatecznie została wybrana w 2004 roku do Izby Reprezentantów Minnesoty, pokonując ówczesną reprezentantkę Republikanów, Stephanie Olsen. Od tamtej pory co dwa lata była ponownie wybierana.
W Izbie Reprezentantów
Podczas swojej pierwszej kadencji Hortman była zdecydowaną orędowniczką linii kolejowej Northstar Commuter Rail, która przebiega przez jej okręg. Popierała także budowę nowego stadionu dla Minnesota Twins. Była rzeczniczką kwestii związanych z ochroną środowiska oraz działań zmierzających do organizacji Letnich Igrzysk Olimpijskich 2020 w Minnesocie.
Była zwolenniczką ruchu pro-choice, odważnie mówiła o prawach społeczności LGBTQ, popierała politykę kontroli broni oraz sprzeciwiała się inicjatywom dotyczącym wprowadzenia identyfikacji wyborców. W 2008 roku Hortman kierowała działaniami legislacyjnymi DFL na sali obrad podczas udanej próby odrzucenia weta ówczesnego gubernatora Tima Pawlenty’ego dotyczącego podwyżki podatku paliwowego. Jako przewodnicząca Komisji ds. Polityki Energetycznej została główną autorką stanowego standardu energii słonecznej oraz przepisów dotyczących wspólnotowej energii słonecznej.
Pełniła funkcję liderki mniejszości w Izbie Reprezentantów Minnesoty od 2017 do 2019 roku oraz funkcję 61 spikerki Izby Reprezentantów Minnesoty od 2019 do 2025 roku. Nie lubiła bezczynności. Zawsze musiała działać. Ale nie zawsze wszystkim się to podobało.
Kontrowersje
W kwietniu 2017 roku Melissa zwróciła na siebie uwagę, krytykując kilku republikańskich deputowanych za granie w karty w pokoju wypoczynkowym przylegającym do sali obrad, podczas dyskusji nad projektem budżetu bezpieczeństwa publicznego. Szczególnie podkreślała fakt, że gra trwała, gdy dwie demokratyczne reprezentantki mniejszości etnicznych wygłaszały osobiste przemówienia. Podtrzymała swoje stanowisko, gdy część Republikanów wzywała ją do rezygnacji.
W lipcu 2020 roku pomogła w negocjowaniu ustawy dotyczącej reformy policji. Ustawa miała „ograniczać stosowanie duszenia i ucisków na szyję, zabraniać departamentom oferowania kontrowersyjnych szkoleń w stylu wojownika oraz tworzyć niezależną stanową jednostkę badającą przypadki, w których policjant zabija kogoś lub jest oskarżony o wykroczenia seksualne”. Jak większość członków Partii Demokratycznej, także Melissa była poruszona sprawą czarnoskórego George’a Floyda, który zmarł w trakcie aresztowania w Minneapolis, 25 maja 2020 roku. Demokraci obwiniali o to brutalnie działających funkcjonariuszy – w związku z tym forsowana przez (między innymi) Melissę ustawa budziła duże emocje.
Od początku 94. legislatury Minnesoty w styczniu 2025 roku do początku lutego Melissa kierowała bojkotem sesji Izby, aby uniemożliwić Republikanom uzyskanie kworum do prowadzenia obrad. 6 lutego republikanka Lisa Demuth została wybrana na spikerkę. Po osiągnięciu porozumienia w sprawie podziału władzy Melissa ponownie objęła funkcję liderki mniejszości.
Bez rozgłosu
Melissa była jedną z tych, którzy nie działali wyłącznie na pokaz. Rozumiała potrzeby mieszkańców Minnesoty: przystępną cenowo opiekę nad dziećmi, dostęp do opieki zdrowotnej na obszarach wiejskich, płatne urlopy rodzinne oraz możliwości gospodarcze zarówno dla społeczności miejskich, jak i wiejskich. To nie były kwestie szczególnie medialne, ale istotne dla Amerykanów z klasy średniej. Działania Melissy na rzecz tych kwestii przyniosły jej szacunek ponad podziałami ideologicznymi.
Poza Kapitolem Melissa była głęboko zaangażowana w sprawy lokalne. Prowadziła zajęcia w szkółce niedzielnej, udzielała się jako wolontariuszka w lokalnych organizacjach praw człowieka, zajmowała się szkoleniem psów. Była postrzegana jako wyjątkowa przedstawicielka Partii Demokratycznej – chrześcijanka, ale otwarta na dialog i wsłuchana w potrzeby ludzi, wierząca w wolność wyboru, szanująca drugiego człowieka bez względu na jego rasę, pochodzenie, status społeczny. Jej serdeczność, dowcip i inteligencja robiły wrażenie na wszystkich, którzy Melissę poznali – zarówno po drugiej stronie stołu negocjacyjnego, jak i przy sąsiedzkim grillu.
A prywatnie? Zajęta polityk i działaczka znalazła czas, by założyć rodzinę. Na początku lat 90. poznała Marka Hortmana. Ona odbywała staż w Waszyngtonie, on – starszy od niej o cztery lata chłopak z Atlanty w Georgii – pracował dla IBM w stanie Maryland, niedaleko stolicy. Poznali się podczas wolontariatu, a już trzy miesiące później byli zaręczeni. Pobrali się 13 sierpnia 1993 roku. Powitali na świecie dwoje dzieci: córkę Sophie i syna Colina. Gdy Melissa nie była pochłonięta zmienianiem świata, rodzina Hortmanów wiodła spokojne, podobno całkiem szczęśliwe życie. Aż do 14 czerwca 2025 roku.
Boelter
Vance Luther Boelter urodził się 23 lipca 1967 roku w Sleepy Eye w Minnesocie. Imał się różnych zajęć, podróżując po różnych stanach. Pomieszkiwał między innymi w Wisconsin, Arkansas. Pracował jako kierownik sieci 7-eleven. Był również kaznodzieją, bardzo aktywnym w mediach społecznościowych.
Boelter znany był jako zagorzały przeciwnik aborcji i środowisk LGBTQ, a przede wszystkim osób transpłciowych. Wygłaszał swoje poglądy, które określano jako prawicowe i chrześcijańsko ewangelickie. Demokraci później chętnie podkreślali jego przynależność do Partii Republikańskiej.
Zyskał zaufanie niektórych środowisk politycznych dzięki swojej „integralności, osądowi i zdolnościom”, co zaowocowało jego nominacjami do rad doradczych na szczeblu stanowym. Pisał o walce z niesprawiedliwością i cierpieniem społecznym, pragnął „uczynić świat lepszym miejscem” poprzez wielkoskalowe zmiany. Jego działania miały charakter idealistyczny, a niektóre projekty były wręcz utopijne.
Na początku 2025 roku odczuwał głęboką frustrację wynikającą z niemożności realizacji swoich ideałów. Pojawiło się desperackie przekonanie, że przemoc to jedyny sposób, aby zwrócić uwagę na „niesprawiedliwość” czy „zło” wyniszczające amerykańskie społeczeństwo.
14 czerwca 2025
14 czerwca 2025 roku Vance Luther Boelter pojechał w okolice Champlin w Minnesocie. Około drugiej nad ranem dotarł pod dom demokratycznego senatora Johna Hoffmana i jego żony Yvette. Zapukał do drzwi, krzycząc, że jest policjantem. Gdy państwo Hoffman otworzyli drzwi, zapytał, czy mają broń. Senator krzyknął „Nie jesteś gliną” i próbował wypchnąć Boeltera za drzwi. Wówczas Boelter powiedział: „To jest napad” i wielokrotnie do nich strzelił. O 2:06 nad ranem policja w Champlin odpowiedziała na wezwanie alarmowe od córki Hoffmanów, Hope. Funkcjonariusze znaleźli Johna i jego żonę z ranami postrzałowymi. Senator został postrzelony dziewięć razy, a Yvette osiem razy. Oboje przeżyli. Według relacji Hope, jej rodzice odepchnęli ją, by ochronić przed napastnikiem. Choć doznała niewielkich obrażeń (stłuczenia), nie została trafiona kulą.
Według pełniącego obowiązki prokuratora Stanów Zjednoczonych w Minnesocie, Josepha H. Thompsona, Boelter udał się potem do domu reprezentantki stanowej Kristin Bahner w Maple Grove. Zapukał do drzwi. Nikt mu nie otworzył – Bahner, przebywała na wakacjach z rodziną. Boelter odjechał, a później zaparkował w pobliżu domu senator stanowej Ann Rest w New Hope.
Policja w New Hope usłyszała o strzelaninie w domu stnatora Hoffmana i wysłano funkcjonariusza, aby sprawdził stan bezpieczeństwa Rest. Przybył do domu senator Rest o 2:36 nad ranem i zauważył należącego do Boeltera czarnego SUV-a zaparkowanego na ulicy. Myśląc, że to kolega – również przysłany, aby chronić Rest – policjant próbował porozmawiać z Boelterem, ale ten nie odpowiedział. Niezadowolony z obecności fukncjonariusza, opuścił New Hope i udał się do domu Melissy i Marka Hortmanów w Brooklyn Park.
Brooklyn Park
Boelter pojawił się w domu państwa Hortman około godziny 3:30 nad ranem, wciąż podszywając się pod policjanta, mając na sobie silikonową maskę oraz perukę. Zapukał do drzwi i powiedział Markowi Hortmanowi, świecąc mu latarką w oczy, że „przeprowadza kontrolę bezpieczeństwa”.
Dwóch funkcjonariuszy policji z Brooklyn Park, ostrzeżonych przez kolegów z Champlin o strzelaninie, udało się do domu Hortmanów. Przyjechali na miejsce o 3:35 nad ranem i zobaczyli na podjeździe samochód wyglądający jak radiowóz. Szef policji Brooklyn Park, Mark Bruley, powiedział, że pojazd „wyglądał dokładnie jak policyjny SUV”.
Gdy funkcjonariusze dotarli na miejsce, zobaczyli osobę noszącą realistyczną silikonową maskę (Boelter przebrał się za starszego mężczyznę), pełny mundur policyjny (w tym kamizelkę kuloodporną), odznakę oraz standardowe wyposażenie policyjne. Napastnik wyciągnął broń i zaczął strzelać do Marka Hortmana i funkcjonariuszy, którzy odpowiedzieli ogniem. Boelter ruszył do wnętrza domu. Nagranie z kamer bezpieczeństwa wskazuje, że zastrzelił Melissę Hortman, która próbowała uciec na górę.
Policjanci odciągnęli Marka z progu domu i wkrótce potem został on uznany za zmarłego. Następnie użyto drona, aby wejść do budynku, gdzie znaleziono ciało Melissy Hortman. Na miejsce wezwano kolejne jednostki, otoczono dom, przyjechał zespół SWAT. Napastnik uciekł pieszo po wymianie ognia z policją. Funkcjonariusze nie weszli do domu aż do godziny 4:38, ponad godzinę później, co stanowiło odstępstwo od zasad dotyczących konfrontacji ze sprawcami aktywnej strzelaniny.
Polowanie
Na polecenie gubernatora rozpoczęto polowanie na zbiegłego mordercę. Była to największa tego typu akcja w historii Minnesoty. FBI zaoferowało 50 tysięcy dolarów nagrody za informacje, które doprowadzą do ujęcia sprawcy. Tymczasem Boelter wysłał do swojej żony wiadomość: „Tata poszedł w nocy na wojnę”.
Wczesnym rankiem 15 czerwca policja znalazła porzucony samochód marki Buick na poboczu 301st Avenue, w pobliżu skrzyżowania z autostradą stanową Minnesota 25 w miejscowości Henderson w hrabstwie Sibley, kilka mil od domu Boeltera w Green Isle. W środku znajdowały się rzeczy należące do mordercy.
Funkcjonariusze wyznaczyli strefę poszukiwań o powierzchni jednej mili kwadratowej, wykorzystując drony oraz psy policyjne. Boelter został zlokalizowany, gdy czołgał się przez gęste zarośla w pobliżu obszaru Mud Lake Waterfowl Production Area w Green Isle. Zatrzymano go tego wieczoru na polu, niedaleko Green Isle, około 80 kilometrów na południowy zachód od Minneapolis, kończąc prawie dwudniowe poszukiwania, w których brały udział setki funkcjonariuszy i 20 oddziałów SWAT.
Przeżył zamach i stał się innym człowiekiem. Oto historia George’a Wallace’a.
Melissa, Mark i Gilbert
Melissa i Mark Hortmanowie nie żyli. Ich golden retriever o imieniu Gilbert został postrzelony – weterynarz zdecydował go uśpić, by oszczędzić psu cierpienia.
Strzelanina, opisana przez władze jako „politycznie motywowany akt terroryzmu wewnętrznego”, wstrząsnęła stanem i całym krajem. W całej Minnesocie odbywały się czuwania, schody Kapitolu pokryte były kwiatami, odręcznie pisanymi hołdami. Mieszkańcy Minnesoty wyszli na ulice, by razem opłakiwać Melissę Hortman. Widzieli w niej liderkę, która nigdy nie przestała o nich walczyć. W całym kraju flagi opuszczono do połowy masztu na jej cześć.
Ale zwolennicy Melissy Hortman nie chcą, by jej historia była definiowana przez przemoc, ale przez dekady odważnego przywództwa, ciężko wypracowanych zwycięstw legislacyjnych i nieustępliwej walki, które zmieniły Minnesotę.
Czy zabójstwo Harveya Milka było skutkiem politycznego konfliktu?
Źródła
- https://www.lrl.mn.gov/LegDB/Articles/12266_STObit.pdf
- https://en.wikipedia.org/wiki/2025_shootings_of_Minnesota_legislators
- https://feminist.org/news/melissa-hortman-honoring-the-life-and-legacy-of-a-fearless-minnesota-leader/