Zginęła z ręki swojej "największej fanki". Tragiczna historia Seleny
Selena była nie tylko piosenkarką. Stała się ikoną. Miała zaledwie 23 lata, gdy została zamordowana. W tej tragicznej historii szczególnie porusza fakt, że uwielbiana artystka zginęła z ręki kogoś, komu ufała – zarówno w kwestiach osobistych, jak i biznesowych. Oto opowieść o sukcesie, obsesji, zawiedzionym zaufaniu i wstrząsającej zbrodni.
Selena
Selena Quintanilla, powszechnie znana po prostu jako "Selena", urodziła się 16 kwietnia 1971 roku w Lake Jackson w Teksasie. Była najmłodszym z trojga dzieci w meksykańsko-amerykańskiej rodzinie. Jej ojciec, Abraham, dawniej muzyk grający z zespołem Los Dinos, szybko dostrzegł muzyczny swojej córki. Chociaż dorastająca Selena mówiła po angielsku, jej ojciec zachęcał ją do śpiewania po hiszpańsku – aby jako artystka mogła lepiej nawiązać kontakt ze społecznością latynoską. Początkowo uczyła się tekstów fonetycznie, potem już biegle władała hiszpańskim.
Dzieciństwo Seleny było wręcz przesiąknięte muzyką. Abraham, wymagający i apodyktyczny, założył rodzinny zespół Selena y Los Dinos, w którym najmłodsza córka była główną wokalistką. Jej brat A.B. grał na basie, a siostra Suzette na perkusji. Występowali w swojej restauracji i na lokalnych imprezach. Po zamknięciu interesu z powodu trudności finansowych przeprowadzili się do Corpus Christi w Teksasie. Tam występowali na weselach, targach ulicznych i w klubach. Nie przelewało im się. Mało tego, z powodu częstych podróży i występów, Selena była skazana na edukację domową. Ostatecznie uzyskała dyplom ukończenia szkoły średniej. Wkrótce miała odnieść bardziej spektakularny sukces – jako „Królowa Muzyki Tejano” i jedna z najbardziej wpływowych latynoskich artystek swojego pokolenia.
Sława
Sława Seleny rozpoczęła się pod koniec lat 80. i gwałtownie przyspieszyła na początku następnej dekady. Po latach występów ze swoim rodzinnym zespołem, w 1989 roku Selena podpisała kontrakt z EMI Latin i wydała swój debiutancki album. Doskonale odnajdywała się w Tejano – muzyce łączącej elementy różnych gatunków, ale charakterystycznej dla mieszkańców Teksasu pochodzących z Meksyku. Selena zajęła siódme miejsce na amerykańskiej liście Billboard Regional Mexican Albums. Wówczas uznano ją za utalentowanąi obiecującą. Jej drugi album, „Ven Conmigo” z roku 1990 był prawdziwym przełomem. Nie tylko przyniósł Selenie pierwszą z wielu nagród Tejano Music Awards, ale i pomógł jej zdobyć uznanie krytyków oraz latynoskiej społeczności. Kolejne zwycięstwa Seleny jako Wokalistki Roku na Tejano Music Awards ugruntowały jej status prawdziwej gwiazdy i wiodącej artystki tego gatunku.
Album „Entre a Mi Mundo” z 1992 roku znajdował się na szczycie amerykańskiej listy Billboard Regional Mexican Albums przez osiem kolejnych miesięcy. To z niego pochodzi „Como la Flor”, jeden z największych przebojów Seleny. Płyta zdobyła nagrodę Grammy dla najlepszego albumu meksykańsko-amerykańskiego w 1993 roku. Selena była pierwszą artystką Tejano, która wygrała w tej kategorii. W międzyczasie zdążyła wyjść za mąż – w 1992 roku poślubiła Chrisa Péreza, gitarzystę jej zespołu.
Jej album koncertowy z 1993 roku, „Selena Live!”, również zdobył nagrodę Grammy. „Amor Prohibido” był jednym z najlepiej sprzedających się albumów latynoskich w Stanach Zjednoczonych i wprowadził muzykę Tejano do mainstreamu.
Nie tylko muzyka
Selena występowała nie tylko na scenie, ale i w reklamach. Była także ambasadorką Coca-Coli w Teksasie. Aktywnie angażowała się w kilka innych przedsięwzięć, które pokazały jej ducha przedsiębiorczości i zaangażowanie społeczne. W 1994 roku własną kolekcję odzieżową i otworzyła dwa butiki Selena Etc. – jeden w Corpus Christi, drugi w San Antonio. Butiki te były czymś więcej niż tylko sklepami. Obejmowały one salony kosmetyczne z pełnym zakresem usług i oferowały ubrania inspirowane kultowym stylem Seleny – cekinowe gorsety i spersonalizowane akcesoria. Butiki przyciągały zarówno fanów piosenkarki, jak i entuzjastów mody. Selena planowała rozszerzyć działalność na inne miasta, w tym Monterrey w Meksyku i Puerto Rico. Jej biznes modowy odniósł duży sukces, zarabiając podobno ponad pięć milionów. Selena była więc nie tylko gwiazdą Tejano, ale i utalentowaną bizneswoman.
Choć była kobietą bardzo zajętą, znajdowała czas na aktywizmi wolontariat. Brała między innymi udział w programach edukacyjnych i profilaktycznych, takich jak Texas Prevention Partnership i program D.A.R.E., zajmujące się promowaniem świadomości na temat nadużywania narkotyków i kwestiami zdrowotnymi. Wspierała także Coastal Bend AIDS Foundation i pojawiała się w filmach edukacyjnych. Postrzegano ją już nie tylko jako piosenkarkę, ale jako wyjątkową postać, niezwykle ważną – przede wszystkim dla społeczności latynoskiej. Latynosi ją uwielbiali. Powstał nawet prężnie działający fanclub, na czele którego stała Yolanda Saldivar.
Yolanda
Yolanda Saldívar urodziła się 19 września 1960 roku w San Antonio w Teksasie. Była pielęgniarką. Była fanką muzyki Tejano, a zagorzałą wielbicielką Seleny stała się po jednym z jej koncertów. Wielokrotnie kontaktowała się z ojcem piosenkarki, Abrahamem Quintanillą, aby zaproponować założenie fanklubu. Była bardzo zdeterminowana, ale pomysł nie wydawał się zły. Abraham wyraził zgodę. Być może podjąłby inną decyzję, gdyby wiedział, że współpracownicy Yolandy narzekali na jej obsesyjne zachowania, zaborczość i mściwość. Znajomi kobiety wyrażali zaniepokojenie jej stanem psychicznym i emocjonalnym, zwracając uwagę na jej tendencje do kontrolowania i manipulowania. Co szczególnie niepokojące, mieszkanie Yolandy zaczęło przypominać świątynię Seleny.
W 1991 roku Yolanda otrzymała prawo do wykonywania zawodu pielęgniarki i – z błogosławieństwem rodziny Quintanilla – zaczęła prowadzić fanclub w San Antonio. Dość szybko rozrósł się do ponad 8000 członków. Przewodnicząca była nadzwyczaj zaangażowana.
Powiernica
Selena poznała Yolandę Saldívar w grudniu 1991 roku. Wkrótce nawiązała się między nimi bliska przyjaźń. Yolanda sprawiała wrażenie serdecznej i godnej zaufania. Maska? A może naiwność państwa Quintanilla?
W każdym razie Saldívar szybko zyskała zaufanie Seleny i jej rodziny, ostatecznie zarządzając butikami Seleny i zajmując się sprawami biznesowymi. Miała też kontrolę nad kontami bankowymi piosenkarki. Stała się też powiernicą Seleny i asystentką. Miała nawet klucz do jej domu. Ich relacja początkowo opierała się na podziwie i poświęceniu Yolandy dla kariery Seleny, ale z czasem przywiązanie Saldívar nabrało niezdrowego zabarwienia. Kobieta stała się zaborcza i kontrolująca. Takie tendencje miała już wcześniej.
Jednak relacje Saldívar z Seleną przybrały mroczny obrót, gdy rodzina Quintanilla odkryła, że Yolanda – którą obdarzyli tak wielkim zaufaniem – de facto defraudowała pieniądze zarówno z konta fanklubu, jak i butików. Po konfrontacji i zwolnieniu, Saldívar poczuła silny gniew.
Strzał
Rankiem 31 marca 1995 roku Selena spotkała się z Yolandą Saldívar w motelu Days Inn w Corpus Christi, aby odzyskać ważne dokumenty finansowe. Spotkanie szybko przerodziło się w nieprzyjemną konfrontację. Podczas kłótni Saldívar twierdziła, że została zgwałcona w Meksyku, ale po tym, jak Selena zabrała ją do szpitala, lekarze stwierdzili, że to nie mogła być prawda. Selena podjęła decyzję o zakończeniu współpracy i przyjaźni.
Gdy Selena próbowała opuścić pokój motelowy, Saldívar wyciągnęła z torebki rewolwer Taurus Model 85 .38 Special i strzeliła Selenie w plecy. Kula trafiła w okolice łopatki, uszkadzając główną tętnicę.
Pomimo poważnych obrażeń, Selena zdołała przebiec holu motelu, pozostawiając za sobą ślady krwi. Wołała o pomoc: „Pomóżcie mi! Pomocy! Zostałam postrzelona!” i ostrzegła personel, aby zamknął drzwi. Saldívar goniła Selenę, według niektórych wersji nazywając ją „suką”, ale potem spokojnie wróciła do pokoju. Pracownicy motelu próbowali uspokoić Selenę, wezwali karetkę. Słaniając się, dziewczyna zdołała jeszcze zidentyfikować Saldívar jako sprawczynię i podała numer jej pokoju. Potem straciła przytomność.
Pogotowie przybyło w ciągu kilku minut. Uciskali ranę Seleny i wykonywali resuscytację krążeniowo-oddechową. Pomimo tych wysiłków i operacji w Corpus Christi Memorial Hospital, Selena została uznana za zmarłą o 13:05. Jej śmierć głęboko dotknęła społeczność latynoską i fanów rozproszonych po całym świecie.
Rebecca Schaeffer zginęła z ręki fana. Poznaj jej historię.
Symbolika zbrodni
Saldívar uciekła do swojego pickupa na parkingu motelowym i zagroziła, że popełni samobójstwo. Przybyli na miejsce agenci policji i FBI rozpoczęli z nią istną walkę. Trwało to ponad dziewięć godzin. Ostatecznie Saldívar poddała się. Została oskarżona o morderstwo pierwszego stopnia, ale – o dziwo – nie przyznała się do winy. Twierdziła, że strzeliła przypadkiem. Sąd nie dał wiary jej słowom i została uznana za winną. Skazano ją na dożywocie z możliwością zwolnienia warunkowego po 30 latach. W marcu 2025 roku odmówiono jej wyjścia na wolność. Kolejną szansę dostanie w marcu 2030 roku.
Historia Seleny i Yolandy Saldívar jest szczególnie poruszająca z kilku powodów. Stała się symbolem tożsamości kulturowej, kruchości sławy oraz zawiedzionego zaufania.
Selena była nie tylko uwielbianą piosenkarką – była ikoną kultury, która reprezentowała nadzieje i marzenia społeczności meksykańsko-amerykańskiej i osób pochodzenia latynoskiego na całym świecie. Jej droga od skromnych początków do międzynarodowej sławy była ucieleśnieniem American dream, szczególnie dla wielu latynoskich rodzin. Jej tragiczna śmierć u szczytu kariery zmieniła ją w męczennicę, niemal świętą.
Zaangażowanie Yolandy Saldívar, kogoś, kto zaczynała jako oddana fanka, dodaje do tej historii szczególnie niepokojącą warstwę, wprowadzając tragiczny motyw obsesji, kontroli, przekraczania granic i – przede wszystkim – zawiedzionego zaufania.
Historię piosenkarki przedstawia film z Jennifer Lopez w roli Seleny.
Od uwielbienia do pogardy – dlaczego zginął John Lennon?
Źródła
- https://www.youtube.com/watch?v=gbjo_DPSj0E
- https://www.britannica.com/biography/Selena-American-singer