EURO 2000 - najpiękniejszy turniej piłkarski w historii? Poznaj historię turnieju

Opublikowano: 01.12.2023DrukujUdostępnij

Zaczynamy od roku 2000 i potyczkach na stadionach w Belgii i Holandii

Chociaż od tamtych Mistrzostw Europy minęło tyle czasu, to nadal wielu z nas na myśl o tych rozgrywkach ma w pamięci takie piłkarskie legendy, jak: Fabien Barthez, Laurent Blanc, Marcel Desailly, Lilian Thuram, Fabio Cannavaro, Paolo Maldini, Frank de Boer, Patrick Vieira, Zinedine Zidan, Edgar Davids, Portugalia Luís Figo, Pep Guardiola, Thierry Henry, Francesco Totti, Patrick Kluivert, Nuno Gomes czy Raúl. Zapewne nie jedną noc zarwaliście grając czy to w FIFĘ lub PES’a tymi zawodnikami, prawda? Lub prowadziliście którąś z drużyn bądź reprezentacji czy to w Footbal Managerze lub Championschip Managerze, zdobywając nią kolejne trofea? Przypomnijmy więc sobie tamte stare, dobre czasy i jak to kiedyś było…

Eliminacje do Mistrzostw Europy 2000 – przystąpiło do nich tym razem aż 49 reprezentacji. Podział nastąpił na 9 koszyków, z których rozlosowano 5 grup z 5 drużynami oraz 4 grupy z 6 drużynami.

W kilku grupach były olbrzymie emocje i walka o awans trwała do samego końca. W grupie 1 o mały włos Włosi pożegnaliby się z awansem. Francuzi, grający w grupie 4 i przyszli triumfatorzy ME 2000, także do ostatniego spotkania nie byli pewni, czy zameldują się na boiskach Belgii i Holandii. Po piętach deptały im reprezentacje Rosji oraz Ukrainy, walczące między sobą w ostatniej kolejce o awans. Spotkanie to zakończyło się remisem i wielką niespodzianką – eliminacją „Sbornej” (polecam obejrzenie bramek i posłuchanie komentatora rosyjskiego)

(Eliminacje ME 2000 – Rosja vs Ukraina)

W grupie 5 „naszej” – remis z Anglią na Stadionie Wojska Polskiego 8 września 1999 roku – jednak nie wystarczył i nie okazał się „zwycięskim remisem” (ach te zmarnowane w drugiej połowie szanse Gilewicza i Juskowiaka!) Zakończyliśmy eliminacje na 3 miejscu, mając tyle samo punktów co Anglicy, jednak gorszy bilans spotkań bezpośrednich – głównie przez hat-trick Paula Scholesa zdobyty przeciwko naszej reprezentacji w marcu na Wembley. Przedłużyliśmy więc tym samym naszą niechlubną passę do 11 Mistrzostw Europy bez polskiej reprezentacji.

Do finałowego turnieju awansowało 14 drużyn:

• 9 zespołów, które zajęły pierwsze miejsce w swoich grupach,
• Najlepszy zespół z drugich miejsc,
• Cztery zespoły z drugich miejsc w grupach – do baraży o awans.

W finałowym turnieju zameldowały się więc następujące reprezentacje: Belgia, Holandia, Włochy, Norwegia, Niemcy, Francja, Szwecja, Hiszpania, Rumunia, Jugosławia, Czechy, Portugalia, Anglia, Dania, Słowenia, Turcja.

Zobaczmy, jak wyglądały grupy i walka o fazę pucharową mistrzostw. W grupie A doszło do sensacji! Reprezentacje Anglii i Niemiec, „murowani faworyci” do awansu, a nawet do wygrania całego turnieju, odpadły już w fazie grupowej. Rewelacyjnie grająca Portugalia (uznana za „czarnego konia” mistrzostw) zdobyła komplet punktów, a strzał Luisa Figo w meczu z Anglią – można oglądać bez końca!

(bramka Luisa Figo przeciwko reprezentacji Anglii)

W grupie B do ostatniej kolejki nie było jasne, która z reprezentacji zamelduje się na drugim miejscu. Włosi byli już pewni awansu, ale nie odpuścili i pokonali Szwecję 2:1. W meczu o awans drużyna Turcji sprawiła niespodziankę, pokonując jednego z gospodarzy – reprezentację Belgii 2:0. Dobrze, że Belgowie nie mieli daleko do domu…

Grupa C, z faworytami turnieju – reprezentacją Hiszpanii, trzymała w napięciach do końca. W ostatniej kolejce Jugosławia zmierzyła się z „La Roja” i do 94 minuty prowadziła 3:2, tracąc w końcówce meczu najpierw bramkę z karnego, a następnie – z ostatniej meczowej akcji. Bramki i najlepsze akcje z tego meczu:

W równolegle trwającym spotkaniu drużyny Norwegii i Słowenii podzieliły się punktami…tym samym żegnając się z mistrzostwami.

W grupie D spotkały się dwie obłędnie grające reprezentacje – Francji i Holandii. Obydwie wywalczyły awans do ćwierćfinałów, a spotkanie pomiędzy nimi w ostatniej kolejce – przeszło do historii futbolu.

Przypomnieliśmy więc sobie, jak wyglądała walka w grupach na tych mistrzostwach i kto awansował do fazy pucharowej. A co działo się dalej?

Pierwszy dzień ćwierćfinałów nie przyniósł zbyt wiele emocji. Portugalia spokojnie odprawiła reprezentację Turcji, wygrywając 2:0 (do przerwy 1:0), a obie bramki strzelił Nuno Gomes.

W drugim meczu Włosi kontrolowali całe spotkanie przeciwko Rumunii, a bramki już w pierwszej połowie zdobył genialny duet Totti i Inzaghi. Mecz zakończył się wynikiem 2:0.

Drugi dzień ćwierćfinałów to kolejne 2 spotkania. W pierwszym meczu Holandia rozniosła reprezentację Jugosławii 6:1, hat-tricka strzelił w tym spotkaniu Patrick Kluivert i była to najwyższa wygrana w historii fazy pucharowej Mistrzostw Europy. A może zainteresuje cię także ten artykuł o karierze piłkarza Pele?

Ostatni mecz ćwierćfinałowy to starcie dwóch piłkarskich potęg - Hiszpanii i Francji. Jedna z nich musiała odpaść i była to drużyna „La Roja”. Pamiętacie co w 29 minucie zrobił Zizou?! Za co zrehabilitował się, strzelając przepiękną bramkę z rzutu wolnego 3 minuty później. W 38 minucie karnego na bramkę zamienił Mendieta, a tuż przed przerwą wynik ustalił Djorkaeff. W drugiej połowie bramki już nie padły, ale pewnie do dzisiaj przestrzelonego karnego w 89 minucie wspomina Raul, który „nie dokręcił” wystarczająco piłki i zamiast zdjąć pajęczynę z bramki bronionej przez Bartheza – posłał futbolówkę w trybuny.

Skrót tego spotkania można zobaczyć tutaj:

No i charakterystyczne całowanie na szczęście łysej głowy Bartheza – czy to pomogło Francuzom w tym turnieju?

Mecze półfinałowe przyniosły wielkie emocje i dwie dogrywki (w tym jedną złotą bramkę). Pierwszy półfinał to mecz Francji z Portugalią. Francuzi do przerwy przegrywali 0:1, a bramkę strzelił rewelacyjny Nuno Gomes. Jednak aktualni mistrzowie świata z 1998 roku po przerwie wrócili do gry. W 51 minucie do remisu doprowadził Thierry Henry i to by było na tyle, jeśli chodzi o bramki w regulaminowym czasie gry. Ostatnią bramkę (i to złotą!) w tym meczu zdobył „Zizou”, pokonując w 117 minucie z rzutu karnego Victora Baíę i ustalając wynik na 2:1 dla Francji. Skrót tego spotkania możecie obejrzeć tutaj:

Na wynik drugiego półfinału Francuzi czekali w napięciu i to bardzo długo, bowiem rozstrzygnięcie spotkania pomiędzy Włochami a Holandią przyniosły dopiero rzuty karne.

Faworytami tego spotkania byli Holendrzy, a czerwona kartka w 34 minucie dla Zambrotty miała jeszcze bardziej ułatwić sprawę współgospodarzom turnieju. Jednak żelazna defensywa i dyscyplina taktyczna (oraz oczywiście tacy piłkarze jak: Fabio Cannavaro, Alessandro Nesta i Paolo Maldini) – to była recepta na to, aby bramki nie stracić. Dwa razy było naprawdę bardzo blisko – Oranje nie wykorzystali dwóch rzutów karnych (Frank de Boer w 39 minucie został zatrzymany przez Francesco Toldo, a w 62 minucie genialnie dotąd grający Patrick Kluivert karnego przestrzelił). Mecz zakończył się bezbramkowym remisem, dogrywka również nie przyniosła rozstrzygnięcia – pora na rzuty karne. W tych znakomicie odnalazł się ponownie włoski bramkarz, broniąc ponownie strzał Franka de Boera oraz Jaapa Stama. Włosi awansowali do finału, pokonując Holendrów w karnych 3:1. Reprezentacji Holandii w tym spotkaniu zabrakło wybitnie…szczęścia i czasem kilku centymetrów, aby je osiągnąć.

Najlepsze akcje tego półfinału możecie obejrzeć tutaj:

Został do rozegrania „tylko” mecz finałowy, bowiem mecz o 3 miejsce od 1984 roku już nie był rozgrywany na Mistrzostwach Europy. Finał rozgrywany 2 lipca 2000 roku na stadionie w Rotterdamie obejrzało 48 tysięcy widzów. Ten mecz był dla Francji prawdziwym horrorem! Do przerwy był remis, ale po przerwie to Włosi zdobyli pierwsi bramkę. Po kapitalnej akcji prawym skrzydłem i zagraniu pięta Tottiego piłkę otrzymał wychodzący na pozycję Gianluca Pessotto. Dośrodkował on „na nos” Marco Delvecchio, który strzałem z 5 metrów zdobył swoje pierwszego gola w turnieju. Genialnie do tej pory broniący Fabien Barthez – nawet nie zareagował. Włosi postawili autobus i taktycznie się bronili, aż do 93 minuty. Piłkę z rzutu wolnego z okolicy swojego pola karnego wykopał „na aferę” Barthez, a David Trezegeut przytomnie zgrał ją w pole karne Włochów. Gdyby nie błąd i złe wybicie piłki głową Fabio Cannavaro – nic z tej akcji by zapewne nie było, ale piłka padła łupem Wiltorda, a ten strzałem z lewej nogi, umieścił piłkę pomiędzy nogami próbującego blokować strzał Nesty oraz pod ręką włoskiego bramkarza – Toldo. Barthez zaliczył więc asystę drugiego stopnia, a gol w 93 minucie miał wpływ na grę obu drużyn w dogrywce. Francuzi ruszyli do ataku i w 103 minucie po akcji lewym skrzydłem i dzięki doskonałemu podaniu Roberta Pires, David Trezegeut do asysty – doliczył bramkę, doprowadzając tym samym do zakończenia finału. Był to drugi złoty gol strzelony przez Francuzów w tym turnieju. Trener Francuzów Roger Lemerre miał więc nosa, wprowadzając tego piłkarza na boisko w 76 minucie spotkania.
Francja tym samym zdobyła więc złoty medal Mistrzostw Europy 2000 i po raz pierwszy w historii aktualny mistrz świata triumfował także w Mistrzostwach Europy.

Skrót tego niezapomnianego finału Mistrzostw Europy 2000 możecie obejrzeć w tym miejscu:

Królem, a właściwie królami, strzelców zostali ex aequo Savo Milosević (Jugosławia) i Patrick Kluivert (Holandia), zdobywając po 5 bramek w całym turnieju.

Niespodzianki i ciekawostki ME 2000

• Na turniej nie pojechała reprezentacja Chorwacji, która na mistrzostwach świata w 1998 roku zdobyła brązowy medal. Z rewelacyjnie wtedy grającym Davorem Šukerem doszła aż do półfinału, w którym odpadła z przyszłym mistrzem – drużyną Francji. W meczu o 3 miejsce Chorwacja pokonała świetnie grającą reprezentację Holandii, a Šuker został królem strzelców.
• Finałowy turniej był rozgrywany po raz pierwszy w dwóch krajach.
• Maskotką turnieju był Benelucky – symbol połączenia organizatorów turnieju – Belgii (diabeł) i Holandii (Lew).
• Oficjalnym utworem imprezy było „Campione 2000” grupy E-Type – do posłuchania podczas czytania tutaj:

• Oficjalna piłka turnieju – to Adidas Terrestra Silverstream, nawiązująca do koloru rzek w krajach gospodarzy. Co ciekawe – była to pierwsza piłka testowana w kosmosie!
• Triumfator, reprezentacja Francji, aż dwukrotnie skorzystała z obowiązującej wtedy reguły „złotego gola”. Najpierw w półfinale przeciwko drużynie Portugalii, a następnie w finale – z Włochami.
• Najmłodszym zawodnikiem turnieju był reprezentant Rumunii Cristian Chivu (19 lat, 7 miesięcy i 17 dni).
• Najstarszym zawodnikiem turnieju był reprezentant Niemiec Lothar Matthäus (39 lat, 2 miesiące i 30 dni).
• Podczas 31 spotkań padło aż 85 bramek (jest to drugi wynik w historii ME), co daje średnią 2.74 bramki na mecz.
• Najlepiej asystujący piłkarz turnieju to Ljubinko Drulović z reprezentacji Jugosławii – zdobył aż 4 asysty i to w zaledwie 4 spotkaniach.
• Średnia widzów, którzy zasiadli na trybunach to zaledwie 36 tysięcy na mecz.
• Drużyna turnieju UEFA:
  • Bramkarze: Fabien Barthez, Francesco Toldo.
  • Obrońcy: Laurent Blanc, Marcel Desailly, Lilian Thuram, Fabio Cannavaro, Paolo Maldini, Alessandro Nesta i Frank de Boer.
  • Pomocnicy: Patrick Vieira, Zinedine Zidane, Demetrio Albertini, Edgar Davids, Rui Costa, Luís Figo i Pep Guardiola.
  • Napastnicy: Savo Milosević, Thierry Henry, Francesco Totti, Patrick Kluivert, Nuno Gomes i Raul.
• Zinadine Zidane otrzymał nagrodę dla najlepszego zawodnika mistrzostw.

Mistrzostwa Europy 2000 przyniosły wiele emocji kibicom nie tylko z Europy. Mam nadzieję, że ME 2020 dostarczyły ich przynajmniej tyle samo, albo nawet i więcej, a za 20 lat będziemy mogli z rozrzewnieniem wspominać, że…kiedyś to było.

Bibliografia:

1. https://pl.wikipedia.org/wiki/Mistrzostwa_Europy_w_Pi%C5%82ce_No%C5%BCnej_2000 – dostęp 10.06.2021
2. https://pl.wikinew.wiki/wiki/UEFA_Euro_2000 - dostęp 10.06.2021
3. https://www.transfermarkt.pl/europameisterschaft-2000/gesamtspielplan/pokalwettbewerb/EM00/saison_id/1999 - dostęp 10.06.2021
4. https://pl.soccerway.com/international/europe/european-championships/2000-netherlands-belgium/s551/final-stages/ - dostęp 10.06.2021
5. Własne wspomnienia