Jak działa tablica Ouija? Oto zasady, którymi rządzi się plansza przywołująca duchy
Tablica Ouija to zazwyczaj plansza, tabliczka lub deska, na której nadrukowane są litery alfabetu oraz inne znaki szczególne. Niektórzy uważają, że to spirytystyczna tarcza, dzięki której możliwe jest wywoływanie duchów. Jak używać planszy, aby przywołanie zmarłych było możliwe? Jak wygląda tablica i co zrobić, aby naprawdę zadziałała? Czy to prawda, że do jej prawidłowego użycia należy przestrzegać pewnych zasad? Oto historia planszy Ouija, dzięki której znajdziesz odpowiedzi na wiele nurtujących, związanych z tabliczką pytań.
Jeśli szukasz więcej informacji i ciekawostek historycznych, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o średniowieczu.
Z tego artykułu dowiesz się:
Tablica Ouija – co to jest i jak korzystać z planszy? Historia tabliczki Ouija
Jak wygląda tablica Ouija?
Tabliczka może być wyprodukowana zarówno w formie deski, jak i planszy np. na gumowym korku czy naturalnym drewnie. Tablica powinna być płaska, a na niej namalowane lub wyryte powinny być litery alfabetu, kilka słów („tak”, „nie”, „do widzenia”), cyfry od 0 do 9 i symbole – zazwyczaj słońce i księżyc, a niekiedy też inne grafiki. Do gry używa się małego kawałku drewna lub plastiku uformowanego w kształt trójkąta bądź serca. Jest to swego rodzaju wskaźnik, który służyć będzie w trakcie przeprowadzania seansu do literowania wiadomości przekazywanych przez ducha. Zadaniem uczestników jest położyć palce na wskaźniku, który będzie następnie przesuwał się po tablicy Ouija, tworząc kolejne słowa.
Dawniej wierzono, że duchy mogą kontaktować się ze światem żywych za pośrednictwem właśnie tej tablicy. Niemal do końca XIX wieku medium używali tablicy Ouija, aby komunikować się ze zmarłymi. Elijah Bond, amerykański prawnik i wynalazca, wprowadził tabliczkę do użytku komercyjnego w 1890 roku. Spirytystyczna tarcza traktowana jest od tamtego momentu głównie jako gra towarzyska, której celem nie jest wywoływanie duchów, a wyłącznie niewinna zabawa. Nauka zdementowała również plotki o rzekomo prawdziwym działaniu tablicy. Naukowcy uważają, że tablica Ouija działa wyłącznie dzięki temu, że osoby biorące udział w sensie spirytystycznym celowo (lub nieświadomie) przesuwają po niej wskaźnikiem. Szkoda. Być może dowiedzielibyśmy się, dlaczego nawiedzony dom w Connecticut stwarzał tak ogromne zagrożenie dla jego mieszkańców. Może nawet rozwiązalibyśmy zagadkę, którą do dziś skrywa nawiedzony dom pod Działdowem.
Kiedy powstała pierwsza plansza Ouija?
Uważa się, że pierwsza tabliczka Ouija pojawiła się w Chinach mniej więcej ok. 1100 roku. Jej powstanie datuje się na dynastię Song, która panowała w Chinach aż do 1279 roku. Metodę zapisywania znaków na tablicy określano wówczas jako fuji, a odczytywanie z niej owych znaków służyło komunikacji ze światem zmarłych. Dostęp do praktykowania techniki zapisywania znaków na tablicy miała wyłącznie szkoła Quanzhen, powstała w Północnych Chinach ok. 1170 roku. Dopiero dynastia mandżurska Qing, która rządziła w latach 1644-1912, zakazała praktykowania takiego pisma. Podobne pismo stosowano ponoć jednak również we Włoszech, Grecji czy w Indiach, a także w Europie (okolice epoki średniowiecza).
Po wojnie secesyjnej tablica stała się popularna w Stanach Zjednoczonych. Miała służyć ocalałym na froncie, aby mogli dzięki niej porozumieć się ze swoją zaginioną rodziną. Tablicę opatentował później, jak już wspominaliśmy, Elijah Bond. Zaczął sprzedawać tablicę Ouija jako grę towarzyską, zyskując na nią patent w maju 1890 roku. Właśnie dlatego Elijah Bond uznawany jest za wynalazcę planszy Ouija. Produkcją komercyjnej planszy zajął się z kolei pracownik wynalazcy, William Fuld. Jedenaście lat później Fuld zaczął produkować własne tablice i sprawił, że zaczęły być one popularne nie tylko w USA, ale i na całym świecie.
Jak do tablicy Ouija podchodził kościół katolicki? Od zawsze krytykował sposób ich wykorzystywania, uważając, że używanie tablic jest szkodliwe i wiąże się z wróżbiarstwem. W Sfederowanych Stanach Mikronezji zakazano korzystania z Ouija, sądząc, że plansza służy do rozmawiania z diabłem, a nie z duchami bliskich zmarłych. Nawet dziś niektóre religie chrześcijańskie oponują przeciw używaniu tarcz spirytystycznych, uważając, że to jedne z najgroźniejszych akcesoriów okultystycznych świata.
Zasady działania planszy Ouija – co to, jak używać i jak zrobić tablicę?
Przygotowanie tablicy do gry
Jedni wierzą w to, że tablica Ouija umożliwia przywołanie duchów zmarłych. Inni podchodzą do niej sceptycznie, uważając, że to zwykłe oszustwo. Są jeszcze ludzie, którzy boją się tablicy i wolą omijać takie gadżety szerokim łukiem. Jeżeli należysz do ludzi wierzących w działanie tablicy lub uważasz, że korzystanie z niej może być całkiem dobrą zabawą, warto będzie poznać zasady, którymi rządzi się plansza Ouija.
Tablicą może posługiwać się jedna osoba, jednak zaleca się, aby korzystało z niej naraz kilka osób – dawne zasady wskazują na to, że zabawa z Ouija w pojedynkę może być bowiem bardzo niebezpieczna. Zanim rozpocznie się seans spirytystyczny, powinno się dostosować pomieszczenie do gry – gasząc światła i zapalając świece. Aby gra była jeszcze bardziej efektywna, zaleca się rozpocząć zabawę z tablicą wieczorem. Trzeba również wyłączyć wszelakie rozpraszające dźwięki i przeprowadzić seans w stosunkowo wyciszonym miejscu. Plansza powinna znajdować się na kolanach uczestników albo na środku stołu, przy którym wszyscy będą siedzieli.
Warto pamiętać o tym, aby miejscem zabawy nie był dom któregokolwiek z uczestników, a jakieś neutralne miejsce, w którym nikt nie mieszka. Jeżeli przez kilka minut nic z tej zabawy nie wyniknie, nie przejmuj się. Duch czasami potrzebuje czasu, aby można było go usłyszeć. W przypadku braku jakiejkolwiek reakcji ze strony nadprzyrodzonych mocy zaleca się zamknięcie tablicy i otworzenie jej ponownie, gdy już będzie się gotowym na kolejną sesję. Do posługiwania się tablicą Ouija potrzeba przede wszystkim… cierpliwości. A może zainteresuje cię także ten artykuł na temat nawiedzonego domu w Jaśkowicach?
Jak używać tablicy Ouija?
Staraj się przemawiać do duchów spokojnym głosem i bądź dla nich przyjazny – nigdy nie wiadomo, kto stoi po „drugiej stronie”. Nie zadawaj trudnych pytań, a raczej najprostsze z nich po to, aby nie zniechęcać ducha do komunikacji (np. „Jakie jest twoje imię” albo „Z iloma duchami rozmawiam?”). Warto dodać, że symbol słońca i księżyca na planszy oznacza ducha dobrego (słońce) albo złego (księżyc). Jeżeli trafisz na złego ducha, pożegnaj się z nim i podziękuj za rozmowę. Pamiętaj również, aby nie zadawać duchom skomplikowanych pytań i nie prosić o to, aby dały fizyczny znak w celu udowodnienia, że są obecne. Możesz w ten sposób ściągnąć na siebie duże nieszczęście – rzecz jasna pod warunkiem, że wierzysz w działanie planszy. Aby bezpiecznie skończyć sesję, zawsze należy przesunąć wskaźnik na formułę „do widzenia” i pożegnać się z duchem.
Pytania do zmarłych powinna zadawać wyłącznie jedna osoba po to, aby uniknąć zbędnego chaosu podczas sesji spirytystycznej. Przed seansem należy też opracować powitanie, aby zapraszany duch wiedział, że wokół roztaczana jest wyłącznie pozytywna energia i panuje radość – dzięki temu zniechęcisz złe duchy do odwiedzin świata żywych. Chcesz porozmawiać z konkretnym zmarłym? Przygotuj przedmiot, który należał do tej osoby i był dla niej szczególnie ważny. Jest duża szansa, że uda się porozmawiać z duchem właśnie tego człowieka. Jeśli chcesz usłyszeć od duchów lepsze odpowiedzi, należy podczas seansu zachowywać się z szacunkiem i podjeść do całej gry poważnie.
Obserwuj również, w jaki sposób poruszać się będzie wskaźnik. Jeżeli wskazówka będzie odliczać od najmniejszej do największej cyfry lub od początku do końca alfabetu, oznaczać to może chęć ucieczki ducha. Należy wówczas przerwać seans, przechodząc wskaźnikiem na „do widzenia”. Najważniejsze jest, aby kończyć każdy seans właśnie w ten sposób – żegnając się z duchem. To bardzo ważne, jeżeli chcesz bezpiecznie zakończyć sesję spirytystyczną, nie zostawiając otwartych drzwi dla złych duchów. Niektóre z nich mogą traktować brak pożegnania jako zaproszenie do świata żywych. Oczywiście pod warunkiem, jeżeli w ogóle wierzysz w moc planszy Ouija. Jednak nawet mimo braku wiary w jej moc, zawsze lepiej będzie pilnować zasad, którymi rządzi się tabliczka. Tak dla wszelkiej pewności.
Autor: Paulina Zambrzycka
Bibliografia:
- Kidger Rebecca E.: Duchy. Historie o nawiedzonych miejscach i ludziach, Wydawnictwo Rea, Konstancin-Jeziorna 2012
- Robert David Chase: Nawiedzenia. Historie prawdziwe, Wydawnictwo Replika, Poznań 2019