David i Catherine Birnie - najbardziej krwiożercze małżeństwo Australii

David i Catherine

Przyjaźń

David Birnie był jednym z tych dzieci, które od małego dają znać, że będą sprawiały kłopoty. Chłopiec wychowywał się w Wattle Grove, półwiejskich przedmieściach Perth (Australia). Matka Davida była alkoholiczką, nie dbała o higienę osobistą, zdradzała męża z różnymi mężczyznami. W domu aż lepiło się od brudu. Jej niepełnosprawny mąż nie potrafił zapanować nad rodziną.

W latach 60. państwo Birnie przeprowadzili się do innej części Perth. David poznał tam bratnią duszę, 12-letnią Catherine Harrison. Dziewczynka, podobnie jak jej nowopoznany kolega, przyszła na świat w 1951 r. Kiedy skończyła 2 lata, jej matka zmarła. Malutki braciszek Catherine odszedł dwa dni później. Dziewczynka przebywała przez jakiś czas pod opieką ojca, który molestował ją seksualnie. Później trafiła do RPA, gdzie mieszkali jej dziadkowie. Wróciła do rodzinnego domu, kiedy miała 10 lat. Dwa lata później poznała Davida.

Nastolatków połączyło traumatyczne dzieciństwo. Kiedy ukończyli 14 lat, zostali oficjalnie parą i zaczęli uprawiać seks. David uwielbiał czytać książki. Interesowało go wszystko, od polityki, przez naukę, po kulturę starożytnego Egiptu. Fascynował Catherine. Nawet wtedy, kiedy łamał prawo.

Zła matka

Harold Harrison nie lubił Davida i próbował wybić go córce z głowy. Ona jednak nie chciała słuchać. Na nic zdały się argumenty, że młody Birnie to idealny materiał na przestępcę. Kiedy skończył 15 lat rzucił szkołę i zainteresował się jeździectwem. Krótko później rozpoczął praktykę u znanego dżokeja Erica Parnhama. Nie radził sobie specjalnie dobrze. Znęcał się nad końmi. Praktykował ekshibicjonizm.

Pewnej nocy David- nagi, z damską pończochą na twarzy- włamał się do domu starszej kobiety i próbował ją zgwałcić, na szczęście bez powodzenia. W późniejszym czasie nastolatek kilkakrotnie trafiał do więzienia za mniejsze wykroczenia. Catherine za każdym razem deklarowała, że będzie na niego czekać. Pewnego dnia jednak stwierdziła, że ma serdecznie dość samotności.

Zachęcona przez kuratora sądowego dziewczyna podjęła pracę u rodziny McLaughlin w charakterze pomocy domowej. W dniu 21. urodzin poślubiła jednego z synów gospodarzy- Donalda McLaughlina i urodziła mu siedmioro dzieci. Według sąsiadów była kiepską matką, pozwalała maluchom biegać bez opieki. Jej pierworodny syn zginął potrącony przez samochód, kiedy był małym chłopcem.

Partnerzy w zbrodni

Stara miłość nie rdzewieje

Pobyt za kratami sprawił, że David zmienił się w dewianta seksualnego. Rozwinął niezdrowe zainteresowanie pornografią, a w końcu uzależnił się od seksu. Kiedy opuścił zakład karny, ożenił się i spłodził córkę imieniem Tanya. Związek nie przetrwał jednak próby czasu. W 1983 r. David i Catherine odnowili znajomość i zaczęli się spotykać. Dwa lata później kobieta porzuciła męża, pozostawiając mu pod opiekę sześcioro dzieci, z których najmłodsze miało zaledwie trzy lata i przeprowadziła się do kochanka. W późniejszym czasie przyjęła notarialnie jego nazwisko.

Para zamieszkała przy 3 Moorhouse Street w Willagee na przedmieściach Perth. Sąsiedzi mieli o nowych lokatorach jak najlepsze zdanie- cisi, grzeczni, zajęci swoim życiem. David zatrudnił się jako sprzedawca części samochodowych na złomowisku w Myaree. Koledzy z pracy cenili go za radosne usposobienie i niezawodność, ponieważ Birnie zawsze dotrzymywał danego słowa.

W czterech ścianach

W domowym zaciszu David i Catherine zmieniali się nie do poznania. Palili marihuanę, zażywali heroinę, oddawali się uciechom fizycznym. Mężczyzna manifestował wręcz gigantyczny apetyt seksualny, chciał się kochać nawet razy dziennie, często przy użyciu różnych zabawek. Regularnie wstrzykiwał sobie w miejsca intymne środek znieczulający, aby przedłużyć erekcję. Kiedy Catherine odmawiała stosunków, David wykorzystywał do tego celu swojego brata Jamesa. Kiedy James skończył 21. lat, David w ramach prezentu zaproponował mu upojną noc z Catherine.

W trakcie pobytu w więzieniu Birnie zaczął fantazjować na temat gwałcenia kobiet. Pewnego dnia poprosił swoją ukochaną, aby ta pomogła mu w realizacji zbrodniczego zamiaru. Kobieta zgodziła się na współpracę, zapewniona przez partnera, że widok krzywdzonych, niewinnych dziewczyn dostarczy jej niezapomnianych wrażeń.

Zew krwi

Mary

Zwyrodnialcy rozpoczęli polowanie od zamieszczenia w lokalnej gazecie ogłoszenia informującego o tanich oponach na sprzedaż. Anonsem zainteresowała się 22-letnia Mary Neilson. 6 października 1986 r. kobieta pojawiła się przy 3 Moorhouse Street, aby sfinalizować transakcję. Kiedy weszła do domu, David złapał ją wpół, przykuł do łóżka i zgwałcił na oczach Catherine.

Atak nie przyniósł mu jednak takiej satysfakcji, jakiej oczekiwał. Uznał, że potrzebuje krwi. Para wywiozła więc dziewczynę do lasu Glen Eagle, gdzie Birnie ponownie ją zgwałcił, a następnie udusił ją nylonową pończochą. Po wszystkim okaleczył jej ciało, a zwłoki pochował w płytkim grobie w pobliżu miasteczka Armadale. Jeśli szukasz podobnych historii, sprawdź także: Henry Lee Lucas i Ottis Toole – przerażający duet seryjnych morderców.

Susannah

14 dni później David i Catherine znów poczuli zew krwi. Jeżdżąc bez celu samochodem, zauważyli 15-letnią Susannah Candy łapiącą okazję przy mało uczęszczanej drodze. Dziewczynka uczyła się w Hollywood High School, była miła, bystra i urocza. Widok kobiety na przednim siedzeniu uśpił jej czujność. Bez problemu wsiadła do auta pary, która uprzejmie zaproponowała jej podwózkę.

Małżonkowie przewieźli nastolatkę do swojego domu i przez kilka kolejnych dni traktowali ją jak niewolnicę seksualną. Tym razem Catherine brała aktywny udział w gwałtach. Aby uśpić czujność rodziców Susannah, oprawcy kazali jej napisać do nich list z zapewnieniem, że wszystko z nią w porządku i niedługo wróci.

Po jakimś czasie David zaczął rozwijać coś w rodzaju uczucia do Susannah. Twierdził, że jest dużo piękniejsza od jego małżonki. Catherine nie posiadała się z wściekłości. Była zazdrosna, nie chciała, aby Birnie poświęcał dziewczynce tak dużo uwagi. W końcu urządziła mu awanturę. Aby udobruchać partnerkę, mężczyzna zabił 15-latkę, a jej ciało zakopał obok zwłok Mary Neilson.

Noelene

Następną ofiarą Birnie’ich była 31-letnia stewardessa Noelene Patterson. Kobieta podróżowała swoim samochodem, kiedy nagle na desce rozdzielczej zapaliła się kontrolka poziomu paliwa. Auto z pustym bakiem stanęło na poboczu. David i Catherine natychmiast zwietrzyli okazję i zaproponowali Noelene pomoc. Ufna i z reguły przyjaźnie nastawiona do ludzi Patterson z wdzięcznością przyjęła ofertę.

Niedługo później trafiła do upiornego domu przy 3 Moorhouse Street. Zapuszczone, brudne mieszkanie stało się jej więzieniem na kolejne 3 dni. Kobieta spędziła je dni przykuta do łóżka, gdzie była regularnie gwałcona przez Davida. W pewnym momencie Catherine znów poczuła zazdrość. W jej ocenie Birnie był zbyt czuły wobec ofiary. I faktycznie, piękna, atrakcyjna i elokwentna stewardessa zrobiła na nim bardzo duże wrażenie. Zaniedbana, nieuczesana Catherine nie mogła się z nią równać. Zaczęła nalegać, żeby jak najszybciej pozbyć się Patterson.

Ale David zwlekał. Zdążył już nawiązać więź z Noelene, nie mógł więc tak po prostu pozbawić jej życia. “Wybieraj, ona albo ja”- zażądała w końcu Catherine. Mężczyzna podał więc kobiecie dużą dawkę tabletek nasennych, poczekał, aż straci przytomność, a następnie udusił. Ciało ułożył w płytkim grobie obok dwóch pozostałych dziewcząt. Zanim zdążył je zakopać, Catherine podniosła garść ziemi i geście pogardy obrzuciła nią twarz 31-latki.

Denise

Czwartą i zarazem ostatnią ofiarą małżeństwa była 21-letnia Denise Brown. 4 listopada 1986 r. stała na przystanku i czekała na autobus. David i Catherine zwabili ją do samochodu i zawieźli do swojego domu. Na miejscu wielokrotnie zgwałcili kobietę. W przerwie kazali jej zadzwonić do przyjaciela i powiedzieć, że wszystko z nią w porządku i nie potrzebuje pomocy.

Po jakimś czasie zwyrodnialcy wywieźli Denise na zalesione przedmieścia Perth i wykorzystali ponownie. W trakcie gwałtu David zranił ją wielokrotnie nożem. Myśląc, że dziewczyna nie żyje, wrzucił jej ciało do płytkiego dołu i zaczął zasypywać. Ale w Denise jeszcze tliło się życie. Nagle wzięła głęboki wdech i usiadła. Przerażony i zaskoczony Birnie złapał za siekierę, którą miał pod ręką i roztrzaskał jej głowę.

Jedyna ocalona

Kate

10 listopada 1987 r. do supermarketu we Fremantle wbiegła roztrzęsiona, naga 17-letnia Kate Moir. Nastolatka powiedziała policji, że została wepchnięta do samochodu, gdy spacerowała po Nedlands na obrzeżach Perth. Porywacze- mężczyzna i kobieta- zabrali ją do swojego domu i przykuli łańcuchem do łóżka. Mężczyzna wielokrotnie wykorzystał ją seksualnie, podczas gdy kobieta wszystkiemu się przyglądała. “Jeśli będziesz grzeczna, skończy się tylko na gwałcie”- obiecała.

Następnego dnia David musiał iść do pracy. Rozkuł na chwilę Kate, myśląc, że za chwilę Catherine ponownie ją skrępuje. Ta jednak zupełnie o tym obowiązku zapomniała. Dziewczyna poczuła, że taka okazja więcej się nie powtórzy. Bez zastanowienia wyskoczyła na zewnątrz przez okno w sypialni. Mimo przeżytej traumy, była w stanie ze szczegółami opisać nie tylko miejsce zamieszkania, ale również wygląd napastników. Według jej słów David miał ponadprzeciętnie długi, haczykowaty nos, a na twarzy Catherine wciąż malował się grymas złości.

Śledczy niemal od razu zaczęli podejrzewać, że mają do czynienia z seryjnymi mordercami. Dzięki informacjom dostarczonym przez Kate szybko zidentyfikowali miejsce zamieszkania porywaczy. Catherine i David trafili do aresztu. Mężczyzna twierdził, że 17- latka dobrowolnie poszła z nim do domu, aby zapalić skręta i uprawiać seks. W końcu jednak zdecydował się wyznać całą prawdę. Wkrótce potem do winy przyznała się również Catherine. I to właśnie ona zgodziła się pokazać miejsca pochówku pozostałych ofiar.