Franz Beckenbauer – kariera w klubie i reprezentacji, sukcesy jako trener

Franz Beckenbauer „Kaiser” – niemiecki piłkarz i jego kariera sportowa jako zawodnika Bayernu Monachium

Dzieciństwo Beckenbauera i początki gry w piłkę nożną

Franz Beckenbauer urodził się 11 września 1945 roku w Monachium. Mimo, że ojciec Franza (Franz Beckenbauer Senior) nie popierał wczesnego zafascynowania syna piłką nożną, Franz Junior już w wieku 9 lat rozpoczął regularne treningi. Wówczas kopał piłkę w SC 1906 München. Franz Beckenbauer jako dziecko był niezwykle głęboko zaangażowany w piłkę nożną, trenując w każdej możliwej chwili. W sporcie tym widział sens, więc bardzo przykładał się do opanowywania kolejnych technik gry. Beckenbauer dość szybko postanowił, że to właśnie z futbolem chce powiązać swoją przyszłość.

Młody Franz dołączył do drużyny młodzieżowej klubu Bayern w swoim rodzinnym mieście, w wieku 14 lat. W 1961 roku zrezygnował ze stanowiska sprzedawcy ubezpieczeń, aby spełnić swoje marzenie o zostaniu uznanym zawodowym piłkarzem. W 1963 roku utworzona została Bundesliga, czyli najwyższy poziom niemieckiej ligi piłkarskiej. Bayern Monachium, w którym grał młody Beckenbauer, nie został wybrany wówczas do Bundesligi. Niemniej jednak, rok później Franz Beckenbauer zadebiutował w drużynie Bayernu Monachium – najpierw grając na skrzydle, a później jako pomocnik i obrońca.

Bayern Monachium w końcu awansował do Bundesligi. W latach 1966 i 1967 klub odnosił sukcesy zarówno na szczeblu lokalnym, jak i europejskim. Beckenbauer został mianowany wówczas na kapitana Bayernu. Franz żarliwie prowadził swoją drużynę, odkąd został kapitanem – zdobywając m.in. cztery tytuły mistrzowskie, a także trzy kolejne Puchary Klubowych Mistrzów Europy (1973-1976). Osiągnął tez dumny tytuł, jakim jest mistrz świata w RFN – nie tylko jako obrońca, ale później również jako wybitny trener. O tym jednak pomówimy za chwilę.

Kaiser, libero i kolejne sukcesy na murawie

W 1968 roku Bayern Monachium miał zagrać w Wiedniu. Wówczas, Beckenbauer postanowił zrobić sobie słynną sesję zdjęciową z popiersiem Franciszka Józefa I, cesarzem Austro-Węgier. Od tamtej pory, media oraz kibice nadali mu słynny przydomek Kaiser – oznaczającego Cesarza właśnie. Niektóre gazety uważają , że to zbieg okoliczności (np. Welt am Sanntag). Gazeta sądzi, że pseudonim Kaiser powstał po meczu finałowym Pucharu Niemiec w 1969 roku, przeciwko Schalke Gelsenkirchen.

Znany ze swojego niezwykle eleganckiego stylu i zręcznie zaplanowanej, inteligentnej taktyki, Beckenbauer zyskał podziw i szacunek innych piłkarzy, a także trenerów oraz menedżerów. Niezwykle wszechstronny piłkarz, który grał m.in. w trzech finałach mistrzostw świata, zyskał na popularności również dzięki wynalezieniu pozycji atakującego zamiatacza (znanego dziś jako libero) – kluczowego zawodnika, którego rolą jest inicjowanie ataku z centralnej obrony, za pomocą długich biegów i zręcznych podań. W 1971 roku, Franz Beckenbauer został mianowany kapitanem drużyny RFN, prowadząc ją do zwycięstw w Mistrzostwach Europy (Belgia, 1972 rok) oraz w Pucharze Świata (1974 rok). A może zainteresuje cię także ten artykuł o życiu i karierze piłkarza Pele?

Franz Beckenbauer jako trener i selekcjoner reprezentacji RFN

Franz Beckenbauer jako zawodnik reprezentacji RFN – ważne daty

Niemiecki piłkarz rozegrał w reprezentacji RFN 103 mecze, strzelając 14 bramek. Oto najbardziej historyczne daty i wydarzenia, związane z karierą Franza Beckenbauera jako piłkarza w reprezentacji RFN:

• Mundial 1966 – pierwszy turniej międzynarodowy piłkarza; wicemistrzostwo świata
• Mundial 1970 – drugi mundial w karierze Franza; 3 miejsce
• Euro 1972 – Mistrzostwo Europy (wówczas w jego ręce trafiła Złota Piłka)
• Mundial 1974 – Puchar Świata

Warto przy okazji wspomnieć, że w 1974 zajął pierwsze miejsce jako najlepszy zawodnik Mistrzostw Świata w RFN. Obok niego stanął Johan Cruijff i Kazimierz Deyna. Nasz polski Kazimierz Deyna został wtedy trzecim piłkarzem Mistrzostw Świata RFN.

• Euro 1976 – ostatni turniej w międzynarodowej karierze Franza Beckenbauera (i druga Złota Piłka)

Po Euro 1976, niemiecki piłkarz wyjechał do USA. Tam podpisał kontrakt w New York Cosmos, gdzie grał u boku m.in. Pele. Razem z Pele, triumfował trzy razy w NASL. Zawodnik opuścił New York Cosmos po trzech latach, by grać dalej w Bundeslidze (Hamburg SV). Później znowu wyleciał do Stanów Zjednoczonych i zakończył swoją karierę jako zawodowy piłkarz w New York Cosmos, w 1983 roku, mając 38 lat. Podczas całej swojej sportowej kariery jako piłkarz, strzelił 108 goli i rozegrał 773 mecze.

Powrót do Niemiec. Franz Beckenbauer selekcjonerem reprezentacji RFN

Kiedy Beckenbauer znów wrócił do rodzinnych Niemiec, mianowano go na selekcjonera reprezentacji RFN – zamiast Juppa Derwalla. Beckenbauer poprowadził swoją drużynę aż do finału mistrzostw świata 1986, jednak wówczas przegrali z Argentyną. W 1990 roku, jeszcze przed zjednoczeniem Niemiec, Beckenbauer zarządzał niemiecką drużyną w Mistrzostwach Świata, wygrywając finał 1: 0 z Argentyną. Beckenbauer to jeden z dwóch mężczyzn (po Mario Zagallo), którzy zdobyli puchar jako zawodnicy i trenerzy. To także jedynym człowiek, który zdobył tytuł zarówno jako kapitan drużyny, jak i jej menadżer.

Franz Beckenbauer przyjął pracę w Olympique Marsylia w 1990 roku, którego został trenerem. Jednak, opuścił klub w ciągu jednego roku. Marsylia z jego pomocą zdążyła wygrać mistrzostwa Francji w latach 1990–1991 oraz zajęła drugie miejsce w Pucharze Europy 1990 / 1991. Od początku stycznia 1993 do 30 czerwca 1994, a następnie od 29 kwietnia 1996 do 30 czerwca tego samego roku, Franz Beckenbauer zarządzał Bayernem Monachium. Jego krótkie okresy „u władzy” sprawiły, że zdobył dwa kolejne wyróżnienia – tytuł Bundesligi w 1994 roku i Puchar UEFA w 1996 roku. W 1994 roku objął funkcję prezesa klubu Bayern, a wiele sukcesów w kolejnych latach zawdzięcza swojemu wnikliwemu zarządzaniu. W 2009 roku Beckenbauer ustąpił ze stanowiska prezesa Bayernu. Franz Beckenbauer obecnie pracuje jako ekspert w telewizji Sky Deutschland oraz jako felietonista gazety Bild.