Królowie Polski - poczet królów polskich, daty panowania

Królowie Polski chronologicznie - lista, kolejność, lata panowania, zdjęcia

Lista królów Polski - wszyscy władcy i władczynie

Nie licząc Mieszka I, który nie był jeszcze koronowany na króla, lista królów Polski liczy sobie 29 koronowanych głów. Historia Polski odnotowała 3 główne dynastie: Piastów, Jagiellonów, Wazów. Krócej rządziły dynastie Przemyślidów, Andegawenów i Wettynów. Najdłużej panowała dynastia Piastów bo praktycznie od początku istnienia państwa Polskiego do roku 1370. Jeśli jednak nie liczyć książąt dzielnicowych to najwięcej koronowanych głów odnotowała dynastia Jagiellonów, bo aż 7. Historia dała Polsce tylko jednego króla, który został świętym, Jadwigę Andegaweńską.

Wszyscy Królowie Polski oraz ich lata panowania po kolei:

  1. Bolesław I Chrobry - 1025 - 1025,
  2. Mieszko II - 1025 - 1031,
  3. Bolesław II Szczodry - 1076 - 1079,
  4. Przemysł II - 1295 - 1296,
  5. rozbicie dzielnicowe,
  6. Władysław I Łokietek - 1320 - 1333,
  7. Kazimierz III Wielki - 1333 - 1370,
  8. Ludwik Węgierski - 1370-1382,
  9. Jadwiga Andegaweńska - 1384-1399,
  10. Władysław II Jagiełło - 1386-1434,
  11. Władysław III Warneńczyk - 1434-1444,
  12. Kazimierz Jagiellończyk - 1447-1492,
  13. Jan Olbracht - 1492-1501,
  14. Aleksander Jagiellończyk - 1501-1506,
  15. Zygmunt I Stary - 1506-1548,
  16. Zygmunt II August - 1530-1572,
  17. Henryk Walezy - 1574-1575 - pierwszy król elekcyjny,
  18. Stefan Batory - 1576-1586 (przed jego wyborem 1 rok królem była Anna Jagiellonka),
  19. Zygmunt III Waza - 1587-1632,
  20. Władysław IV Waza - 1632-1648,
  21. Jan II Kazimierz Waza - 1648-1668,
  22. Michał Korybut Wiśniowiecki - 1669-1673,
  23. Jan III Sobieski - 1674-1696,
  24. August II Mocny - 1697-1706,
  25. Stanisław Leszczyński - 1704-1709,
  26. August II Mocny - 1709-1733,
  27. Stanisław Leszczyński - 1733-1736,
  28. August III Sas - 1734-1763,
  29. Stanisław August Poniatowski - 1764-1795.

Kobiety na tronie Polski - lata panowania, zdjęcia

Lista królów Polski powinna obejmować także Annę Jagiellonkę, która była tytularnie królem, choć raczej sama nie rządziła. Samodzielnym królem była w ciągu roku 1575, zanim została wydana za mąż za Stefana Batorego. Tym samym na tronie Polski zasiadały tylko 2 kobiety.

Jadwiga Andegaweńska (samodzielne lata panowania 1384 - 1386) w momencie koronacji była dzieckiem, choć na tamte czasy wiek 12 lat uznawano już za dorosły. Nie była jednak dziewczyną, którą interesowały tylko fatałaszki. Zarówno przed jak i po ślubie z Jagiełła miała realny wpływ na rządy i była wytrawnym dyplomatą. Wykazała energię już jako dziewczynka, kiedy to chciała siekierą wyrąbać sobie drogę do ukochanego Wilhelma. Zaś jako królowa stanęła na czele wojsk, aby przyłączyć do Polski Ruś. Brała czynny udział w dyplomacji z Krzyżakami, Litwinami i Węgrami. Przyczyniła się do utrzymania Akademii Krakowskiej oddając na jej rzecz wszystkie swoje klejnoty. Jest jedynym królem Polski, który został uznany świętym.

Kobiety sprawowały władzę nie tylko jako koronowane królowe. Niektóre królowe miały znaczny wpływ na politykę swoich mężów. Były to: Elżbieta Rakuszanka żona Kazimierza Jagiellończyka, Bona Sforza żona Zygmunta Starego i Maria Ludwika Gonzaga żona Jana Kazimierza.

Najważniejsi władcy Polski

Pierwsi królowie Polski

Pierwsi władcy Polski nie byli królami, gdyż żaden z nich nie został koronowany na króla. Historycy spierają się co do tego jak powstała dynastia Piastów, gdyż nie ma źródeł pisanych z tego okresu, zaś przekaz Galla Anonima nie jest uważany za w pełni wiarygodny. Istnieje kilka hipotez. Badania archeologiczne mogą wskazywać, że Mieszko I był Wikingiem, który przybył wraz z grupą Waregów wypędzonych z Rusi Kijowskiej. Inna hipoteza mówi, że był on miejscowym możnym, który podbił i zjednoczył sąsiednie ziemie. Zgodnie z tą hipotezą wielu historyków uznaje istnienie wcześniejszych książąt jak Siemowit, Lestek, Siemomysł i inni.

Jego podstawowym osiągnięciem było przyjęcie chrześcijaństwa, co włączyło Polskę w strefę cywilizowanych państw europejskich, dzięki czemu ludność nie mogła być już ofiarami najazdów i łapania niewolników pod pretekstem, że są poganami. Dopiero jego syn Bolesław Chrobry został koronowany na króla, dzięki czemu Polska stała się równoprawnym i niepodległym państwem europejskim. On oraz Kazimierz Wielki są uznawani za najbardziej wybitnych królów Polski. Kazimierz Wielki dokończył dzieła zjednoczenia Polski, zaś powiedzenie “zastał Polskę drewnianą a zostawił murowaną” jest całkowicie uzasadnione.

Dynastia Jagiellonów - królowie Polski w czasach największej świetności Rzeczpospolitej

Dynastia Jagiellonów zbudowała największą potęgę Rzeczypospolitej i sprawiła, że Polska jako kraj liczyła się w Europie, a szczególnie w Europie Środkowej. Historia najlepiej ocenia Władysława Jagiełłę, który był najdłużej panującym władcą Polski, gdyż rządził aż 48 lat. Dynastia ta odnotowuje zarówno wybitnych władców jak Kazimierz Jagiellończyk czy Zygmunt August, jak i tych uznawanych za najgorszych. Trudno powiedzieć jakim władcą byłby Władysław Warneńczyk, gdyby nie jego śmierć na polu bitwy. Za jednego z najgorszych królów historia uznaje Jana Olbrachta, króla hulakę i rozpustnika, z którym łączy się z powiedzeniem: “za króla Olbrachta wyginęła szlachta”, gdyż w czasie nieudanej wyprawa na Mołdawię, podczas bitwy pod Koźminem doszło do ogromnych strat w ludziach.

Dynastia Jagiellonów zmagała się z problemem Zakonu Krzyżackiego. Był to jedyny w historii agresywny zakon rycerski. W uproszczeniu można go nazwać rodzajem “biura podróży” organizującego rejzy czyli rodzaj wczasów z bronią w ręku. Z drugiej strony Krzyżacy bardzo dobrze gospodarowali na zagarniętych terenach. Chrystianizacja Litwy, ani zwycięstwo pod Grunwaldem nie rozwiązało problemu. Zakon został zhołdowany dopiero za czasów Zygmunta Starego.

Najważniejsi królowie elekcyjni

Kolejność panowania królów elekcyjnych zależała od ich wyboru przez Polskich możnych i szlachtę. Wszyscy byli wybierani w ramach wolnej elekcji, co było ewenementem w tamtych czasach. Podczas gdy w Europie panowała monarchia absolutna, w Polsce obowiązywała demokracja, choć ograniczona do urodzonych. Pierwszy z królów elekcyjnych Henryk Walezy po prostu uciekł z Polski, kiedy przekonał się, że nie zostanie władcą absolutnym, lecz będzie musiał liczyć się z polskimi panami.

Historia ocenia królów elekcyjnych zarówno pozytywnie jak i negatywnie. Doskonale zapisali się na kartach historii Stefan Batory, Zygmunt III Waza i Jan Sobieski. Historycy spierają się co do znaczenia odsieczy wiedeńskiej. Dla Polski korzyść nie była wielka, za to dla Europy ogromna.

Wielu królów elekcyjnych przedkładało interesy własne nad interesami państwa, dlatego też historia wśród nich znajduje najgorszych królów Polski. Historycy uznają za najgorszego Jana Kazimierza, który nie stanął na wysokości zadania podczas potopu szwedzkiego, a rządziła za niego żona. Za najgorszego w historii Polski uznaje się Michałą Korybuta Wiśniowieckiego, którego jego współcześni nazywali głupcem i małpą.