Mr Cruel - najbardziej zuchwały przestępca Australii, którego nazwisko do dziś pozostaje nieznane

Ataki znienacka

Niewolnica

Napastnik, który przez cały czas nosił na głowie czarną kominiarkę z białym szwami okalającymi oczy i usta, dostał się do domu przez okno w salonie. W ręku trzymał pistolet i nóż. Bezszelestnie zakradł się do sypialni dorosłych. Kazał im położyć się na brzuchu, następnie skrępował i zamknął w szafie. Zapewnił, że chodzi mu tylko o pieniądze, więc za chwilę opuści nieruchomość, nie robiąc nikomu krzywdy. To jednak nie była prawda.

Nieznajomy wślizgnął się do sypialni dzieci. Związał i zakneblował chłopca, a potem przywiązał go do łóżka. Jego celem była 11-letnia dziewczynka. Mężczyzna zapytał ją, jak ma na imię. Kiedy usłyszał odpowiedź, kazał dziecku iść pod prysznic i dokładnie się umyć, a nawet wyszczotkować zęby. Przez następne 2 godziny wykorzystywał je seksualnie. Co jakiś czas robił sobie przerwy, w trakcie których bezczelnie przechadzał się po domu, a nawet częstował zapasami z lodówki. Po wszystkim powiedział dziecku, że ma powoli policzyć do stu, a potem może zawołać rodziców. Następnie, jak gdyby nigdy nic wyszedł, zabierając ze sobą kolekcję winylowych płyt i niebieską kurtkę pana domu.

Mr Cruel

Wezwani na miejsce śledczy szybko zorientowali się, że nie mają punktu zaczepienia. Zamaskowany oprawca nie zostawił po sobie śladów. Nikt nie widział jego twarzy ani żadnego znaku charakterystycznego, umożliwiającego identyfikację. Jedynie 11-letnia ofiara zauważyła, że w trakcie jednej z przerw gwałciciel oddalił się, aby wykonać telefon. W trakcie rozmowy zagroził osobie po drugiej stronie, że skrzywdzi również jej dzieci.

Po sprawdzeniu bilingów okazało się, że żadna rozmowa nie miała miejsca. Mężczyzna w kominiarce chciał w ten sposób zmylić funkcjonariuszy, dostarczając im fałszywego tropu. Na Lower Plenty padł blady strach. Okolica, podobnie jak całe Melbourne, była uważana za bezpieczne miejsce do życia. Tak przerażające zbrodnie zdarzały się wszędzie, tylko nie tu.

19 listopada australijska gazeta The Sun zamieściła artykuł pod niepokojącym tytułem Police hunt for Mr Cruel (Policja ściga Pana Okrutnego). Podejrzewano, że człowiek ten był odpowiedzialny nie tylko za atak na przedmieściach Melbourne 22 sierpnia, ale również serię innych napaści i gwałtów, w tym na 35-letnią mieszkankę Donvale w grudniu 1985 r. Policjanci scharakteryzowali jego postępowanie jako wyjątkowo wyrachowane i okrutne, stąd wymowny pseudonim, który po dziś dzień funkcjonuje w mediach.

Kanapki i lemoniada

Nie będziesz bohaterem

Był rok 1988. John Wills wraz z żoną i czterema córkami kilka dni wcześniej świętowali Boże Narodzenie. Mieszkali w Ringwood, około 20 km. na południowy wschód od Lower Plenty, w którym rok temu zamaskowany mężczyzna sterroryzował pogrążoną we śnie rodzinę. Od tamtej zbrodni minęło już sporo czasu. Wszyscy mieli nadzieję, że podobna tragedia nigdy więcej się nie powtórzy.

27 grudnia o 5:45 w domu rodziny Willsów pojawił się intruz ubrany w granatowy roboczy kombinezon i maskę narciarską. Dostał się do środka bez większych problemów- zdołał wypchnąć klucz tkwiący w zamku drzwi wejściowych na wsuniętą przez szparę w futrynie gazetę. Napastnik przyłożył pistolet do głowy pana domu. “Nie będziesz bohaterem, prawda?”- zapytał. John milczał, ale w tym momencie alarm podniosła jego żona, Julie. Krzyknęła do dzieci, żeby uciekały, ale było już za późno. Napastnik kazał obojgu położyć się na brzuchu, związał ich, zasłonił oczy i zakneblował.

Sharon

Oprawca ruszył w stronę sypialni, w której spały 4 dziewczynki. Interesowała go 10-letnia Sharon, zawołał ją po imieniu. Kiedy dziecko się obudziło, kazał mu wstać i podejść do swojej szafy. Wspólnie wybrali kilka ubrań. Następnie Sharon usłyszała, że ma się udać pod prysznic, dokładnie umyć, a także wyszorować zęby. Przerażona dziesięciolatka nie śmiała protestować.

Mężczyzna ubrał dziecko w nocną koszulę, związał, zakneblował i zasłonił oczy. Następnie zaniósł ją do samochodu wraz z tobołkiem z ubraniami. Kazał porwanej usiąść na podłodze, aby 10-latka przez przypadek nie zorientowała się, dokąd jedzie. Po jakimś czasie auto dotarło do celu. Sharon została umieszczona w sypialni obcego mieszkania, gdzie zwyrodnialec wiele razy wykorzystał ją seksualnie.

Osiemnaście godzin

Minął kwadrans, zanim zdrętwiali ze strachu Wilsowie w końcu oswobodzili się z więzów. Kiedy zorientowali się, że ich najstarsze dziecko zostało porwane, próbowali wezwać pomoc. Bez skutku, linia telefoniczna została przecięta. Musieli poświęcić cenne minuty, aby dostać się do domu sąsiadów.

Było już dobrze po północy, kiedy pewna kobieta natknęła się na małą dziewczynkę stojącą na rozstaju dróg. Była ubrana w dwa worki na śmieci z dziurami do oddychania. “Nazywam się Sharon Willis- powiedziała dziewczynka spokojnie i przytomnie.- Zabrano mnie z domu dziś rano. Mężczyzna, który to zrobił, wypuścił mnie i kazał zadzwonić do rodziców”. Kobieta zabrała dziecko do domu i powiadomiła policję.

Gwałciciel z Hampton

Sharon chętnie opowiedziała śledczym, co działo się przez ostatnich osiemnaście godzin. Mężczyzna zrobił z niej narzędzie, które wykorzystywał, jak mu się podobało. W przerwach kazał ofierze dokładnie myć się pod prysznicem. Podawał jej kanapki z pastą Vegemite, mleko i lemoniadę. Na sam koniec zarządził długą kąpiel w wannie, zakończoną obcięciem paznokci u rąk i nóg. Bez wątpienia chciał mieć pewność, że nie zostawi po sobie żadnych śladów, a w szczególności DNA.

10-latka, ku zaskoczeniu wszystkich stwierdziła, że mężczyzna był wobec niej delikatny i czuły. Mówił w sposób spokojny i nieagresywny. Wyczuła, że miał wąsy, kilkudniowy zarost i włosy na klatce piersiowej. Kiedy dokładnie ją wyszorował, ubrał w dwa worki na śmieci, zaniósł do auta i wywiózł w nieznane. Jak się później okazało, były to okolice Baywater High School, zaledwie kilka kilometrów od domu Willsów. Tam zostawił Sharon, zapewniając, że w pobliżu jest sklep spożywczy, w którym znajdzie telefon.

Śledczy nie mieli wątpliwości, że za porwanie i wykorzystanie seksualne dziecka jest odpowiedzialny ten sam mężczyzna, który rok wcześniej napadł na rodzinę z Lower Plenty. Gazety nazwały go Mr Cruel. Pozostawało pytanie: czy Pan Okrutny uderzy ponownie?

Nicola

Wyjątkowo bezpieczna okolica

Odpowiedź pojawiła się 3 lipca 1990 r. w Canterbury na obrzeżach Melbourne, osiedlu położonym na zachód od Ringwood i na południe od Lower Plenty. Okolica zamieszkana przez licznych australijskich polityków i osób publicznych uchodziła za wyjątkowo bezpieczną i spokojną. Pochodząca z Anglii rodzina Lynas specjalnie wynajęła dom przy prestiżowej Monomeath Avenue, aby zapewnić swoim dzieciom możliwie najlepsze warunki.

3 lipca 1990 roku Brian and Rosemary Lynas udali się na przyjęcie pożegnalne, zorganizowane przez kolegów z pracy. Rodzina zamierzała niebawem przeprowadzić się z powrotem na stary kontynent. W domu zostały dwie córki pary, 15-letnia Fiona and 13-letnia Nicole. Dziewczyny spędziły trochę czasu na wspólnych aktywnościach, a potem położyły się do łóżek. Tuż przed północą ze snu wyrwał je męski głos.

Należał do obcego mężczyzny z zamaskowaną twarzą, dzierżącego w rękach pistolet i nóż. Nieznajomy poinformował, że zabiera Nicole. Odda ją dopiero wtedy, kiedy pan Lynas zapłaci okup w wysokości 25 tysięcy dolarów. Wraz z przerażoną nastolatką wsiadł do wynajmowanego przez rodzinę auta i odjechał w nieznanym kierunku. Sprawdź także ten artykuł: Michelle Carter - czy można zabić człowieka słowami?

Moja wolność jest warta więcej niż twoje życie

Śledczy w pierwszej kolejności sprawdzili, czy uprowadzenie dziecka nie miało związku z pracą jego ojca. Trop ten donikąd jednak nie doprowadził. Na szczęście Nicole odnalazła się w zaledwie 50 godzin po zniknięciu, w dzień swoich 14. urodzin.

Porywacz zostawił ubrane i owinięte kocem dziecko pod stacją elektroenergetyczną nieopodal osiedla, na którym mieszkało. Kazał mu leżeć płasko na ziemi, dopóki nie odjedzie. Nicole wykonała polecenie. Dopiero po jakimś czasie zdjęła opaskę, która przez cały czas zasłaniała jej oczy, a następnie ruszyła w kierunku najbliższego domu.

Czternastolatka zeznała, że Mr Cruel miał około 175 cm wzrostu i rudobrązowe włosy. Przez cały ten czas trzymał ją przykutą do łóżka. Często udawał, że z kimś rozmawia, bo nigdy nie było słychać odpowiedzi. Kiedy już zaspokoił swoje ohydne żądze, kazał Nicole dokładnie się umyć. “Moja wolność jest warta więcej, niż twoje życie”- stwierdził. Dziewczynka miała okazję kilka razy spojrzeć na pomieszczenie, w którym się znajdowała, a nawet na auto porywacza. Te wszystkie informacje na niewiele się jednak zdały.

Karmein

Bo będzie gorzej

Rok później zamaskowany napastnik pojawił się w domu Johna i Phyllis Chan, pary dobrze sytuowanych przedsiębiorców. Małżeństwo imigrantów dorobiło się sporego majątku, w skład którego wchodziły m.in. 3 restauracje. Aby zapewnić swoim dzieciom lepszą przyszłość, John i jego żona pracowali przeciętnie 18 godzin na dobę. Podczas ich nieobecności obowiązki pani domu przejmowała najstarsza córka- Karmein.

13 lipca 1991 r. państwo Chan jak zwykle przebywali poza rezydencją w Templestowe. Była sobota. Karmein i jej siostry oglądały telewizję. Około 8:40 dziewczynki udały się do kuchni, aby przygotować coś do jedzenia. Zamarły na widok obcego mężczyzny w kominiarce, który już tam na nie czekał, dzierżąc w dłoni nóż.

“Chcę tylko pieniędzy- powiedział, wpychając dwie siostry Karmein do szafy.- Ona mi pokaże, gdzie są”. Następnie zastawił mebel łóżkiem, aby dzieci nie były w stanie się wydostać i zabrał najstarszą dziewczynkę na zewnątrz. Oddaj forsę, azjatycki dilerze. Bo będzie gorzej. Dużo gorzej- nabazgrał na aucie należącym do Phyllis. Młodsze dzieci w ciągu kilku minut uwolniły się z pułapki  i zadzwoniły do ojca.

Operacja “Spektrum”

Funkcjonariusze rozpoczęli zakrojoną na szeroką skalę akcję poszukiwawczą. Przez kolejne miesiące sprawdzali przeszłość pana Chan celem ustalenia, czy faktycznie miał cokolwiek wspólnego z handlem narkotykami . Niczego takiego nie znaleziono. Porwanie Karmein zostało więc uznane za kolejne dzieło Pana Okrutnego, mimo iż tym razem modus operandi nie było identyczne, jak przy poprzednich zbrodniach.

Po tej konstatacji rozpoczęła się jedna z największych na świecie obław na przestępcę- Operacja “Spektrum”. Przedsięwzięcie pochłonęło kilka milionów dolarów, a nade wszystko dziesiątki tysięcy roboczogodzin zaangażowanych w nią stróżów prawa oraz wolontariuszy. Każdy, kto posiadał informację na temat porywacza, mógł liczyć na 300 tys. dolarów nagrody.

Ciało

9 kwietnia 1992 r., niemal 12 miesięcy po porwaniu, ciało Karmein zostało odnalezione przez mężczyznę spacerującego z psem w okolicy Thomastown, 20 km na północ od Melbourne. Autopsja wykazała, że dziewczynka została trzy razy postrzelona w głowę, “w sposób przypominający egzekucję”. Phyllis Chan powiedziała, że jej najstarsza córka zawsze była uparta i z pewnością walczyła o życie. Prawdopodobnie zobaczyła twarz porywacza, dlatego ten musiał ją zabić.

Mimo braku sukcesów Operacja “Spektrum” trwała przez kilka następnych lat, pochłaniając w sumie 4 miliony dolarów. Liczący 40 osób zespół przesłuchał 27 tys. podejrzanych, przeszukał 30 tys. nieruchomości. Udało się aresztować 70 osób zamieszanych w dziecięcą pornografię. Istniała duża szansa, że Mr Cruel był związany z tym środowiskiem, jednak jego samego nie odnaleziono. A może jednak…?