Tajemnica uwięzienia Blanche Monnier, która przez 25 zamknięta była w pokoju

Blanche Monnier – „uwięziona z Poitiers”, zamknięta w pokoju przez 25 lat

Dzieciństwo Blanche Monnier

Blanche przyszła na świat 1 marca 1849 roku we francuskiej miejscowości Poitiers. Dziewczynka wraz ze starszym bratem Marcelem wychowywana była przez konserwatywną matkę Louise. Los ojca jest nieznany. Pani Monnier pobłażała synowi, jednak kontrolowała każdy krok córki. Matce Blanche zależało w życiu tylko na jednej rzeczy. Pragnęła, aby córka wyszła za mąż za bogatego i wysoko postawionego mężczyznę, najlepiej pochodzącego z zamożnej rodziny. Wydawało się to bardzo proste do zrealizowania – Blanche wyrosła bowiem na przepiękną kobietę. Jej oczy były duże i przyciągające spojrzenia wielu mężczyzn, a włosy gęste i ciemne. Blanche była w dodatku bardzo sympatyczna i pomocna, co czyniło ją doskonałą kandydatką na żonę. Mimo że mężczyźni próbowali zdobyć ją na wiele różnych sposobów, Blanche była wybredna – odrzucała każdego kawalera. Nikt nie potrafił namieszać jej w głowie na tyle, aby się zakochała.

W 1875 roku Blanche wreszcie trafiła na mężczyznę, który naprawdę się jej spodobał. Był od niej o kilka lat starszy i pracował jako prawnik. Mimo że miał doskonałą sytuację materialną i wykonywał dobry zawód, matka Blanche nie była do niego przekonana. Według niej ukochany córki nie spełniał wszystkich oczekiwań. Uważała, że mężczyzna wcale nie odnosi wielkich sukcesów w swojej profesji. Przeszkadzało jej również pochodzenie przyszłego zięcia – nie miał on bowiem zamożnej i wpływowej rodziny. Mimo sprzeciwu matki Blanche zaręczyła się ze swoim wybrankiem. Narzeczeni cieszyli się zaręczynami zaledwie przez kilka dni. Potem Blanche Monnier niespodziewanie… zaginęła.

Nagłe zniknięcie Blanche

Louise Monnier dnia 1 marca 1875 roku wybrała się na policję, aby zgłosić zaginięcie ukochanej córki. W Poitiers wieści rozchodziły się błyskawicznie, więc ludzie od razu zaczęli plotkować i spekulować na temat zniknięcia Blanche. Część osób wiedziało o kłótniach Louise z córką. Właśnie dlatego sądzono, że Blanche postanowiła uwolnić się od zaborczej matki i uciekła z prawnikiem. Szybko jednak okazało się, że hipotezy te są niesłuszne – mężczyzna bowiem nadal widywany był na mieście. W Poitiers zawrzało. Ludzie zaczęli szukać Blanche na własną rękę. Nie pomogły jednak ani śledztwa publiczne, ani poszukiwania policji. Lokalna prasa nagłośniła sprawę, jednak to również nic nie dało.

Louise Monnier niemal każdego dnia ubierała się na czarno, aby podkreślić żałobę po stracie córki. Wszyscy mieszkańcy przeżywali tę sytuację razem z nią. Ludzie lubili Blanche i szkoda im było matki, która została sama – po kilku latach Marcel wyprowadził się bowiem z rodzinnego domu. Nikt nie spodziewał się, jak przerażająca prawda ukrywa się za zniknięciem Blanche, która przez cały okres poszukiwań wcale nie opuściła Poitiers.

23 maja 1901 roku paryski prokurator otrzymał anonimowy list. Ktoś napisał w nim, iż w domu pani Monnier od 25 lat przetrzymywana jest „stara panna”. W liście pojawiły się wspominki, jakoby osoba ta była skrajnie zagłodzona i żyła w swoich własnych nieczystościach. Policjanci byli bardzo zdziwieni treścią anonimowej korespondencji. Z początku wcale nie wierzyli w autentyczność listu. Postanowili jednak dla pewności wybrać się do domu Louise Monnier. Kiedy policja zapukała do drzwi starszej kobiety, ta wyglądała na przerażoną. Louise nie chciała wpuścić funkcjonariuszy do mieszkania, co wydało im się podejrzane – postanowili natychmiast przeszukać dom. To, co w nim odkryli, wstrząsnęło nie tylko Poitiers, ale całą Francją.

Uwięzienie Blanche Monnier – tajemnice wstrząsającej historii niewoli

Blanche spędziła 25 lat w ciemnym pokoju

W domu pani Louise panował porządek i na pierwszy rzut oka wszystko wydawało się w nim normalne. Policjanci przyglądali się każdemu pomieszczeniu, jednak nic w nich nie odnaleźli. Dopiero jeden z pokojów, który zamknięty był na klucz, przykuł ich uwagę. Louise nerwowym głosem zaczęła przekonywać funkcjonariuszy, że pokój jest zamknięty, ponieważ nic w nim nie ma. Twierdziła, że to „bezużyteczny składzik”, do którego od miesięcy nie zagląda. Policjanci nie uwierzyli w słowa kobiety i zażądali możliwości otworzenia pokoju. Louise niechętnie poszła po klucz, po czym otworzyła pomieszczenie.

Z pokoju wydobył się okropny odór. Był tak silny, że policjanci musieli zmieniać się, ponieważ od dłuższego przebywania w pomieszczeniu kręciło im się w głowach i mieli mdłości. W pokoju okna zabite były deskami, więc panował tam przeszywający mrok. Funkcjonariusze zdjęli deski i dopiero wtedy odkryli prawdę. Okazało się, że list wysłany do prokuratora był autentyczny. W pomieszczeniu rzeczywiście przetrzymywana była kobieta. Wydawała się przerażona. Jej ciało było wychudzone i nagie, a włosy zmierzwione. Po zgniłym sienniku, na którym siedziała skulona, biegały robaki. Policjantom udało się ustalić, że zniewoloną kobietą jest Blanche – zaginiona przed 25 laty córka Louise Monnier. A może zainteresuje cię także ten artykuł na temat seryjnego mordercy Zodiaka?

Dlaczego Blanche została uwięziona?

W dniu uwolnienia Blanche miała już 52 lata. Przez cały czas niewoli nie widziała światła dziennego. Nie spotykała się też z nikim oprócz matki, która przynosiła jej resztki jedzenia ze stołu. Czasami zaglądał do niej brat Marcel. Badania lekarskie Blanche wykazały, iż jej organizm był już na skraju śmiertelnego wycieńczenia. Kobieta była wygłodzona i odwodniona. Jej waga wskazywała niecałe 25 kilogramów. Medycy zgodnie stwierdzili, że przetrwanie Blanche było prawdziwym cudem. Jak 52-latka zachowała się po wyjściu na wolność? Zaczęła cieszyć się tym, że ktoś wreszcie się nią zaopiekuje. Była zachwycona słońcem, jednak radość ta nie trwała długo. Po 25 latach spędzonych w ciemnym pokoju kobieta nabawiła się światłowstrętu.

Dlaczego Blanche została uwięziona w pokoju? Okazało się, że zamknęła ją tam matka, która była wściekła z powodu jej zaręczyn z prawnikiem. Louise żądała od córki zerwania zaręczyn, czego ta wcale nie chciała zrobić. Matka wobec tego postanowiła dać Blanche nauczkę i zafundowała jej domowe więzienie. Louise nie wypuściła córki nawet po tym, jak zmarł jej narzeczony. Bała się bowiem, że Blanche znów zakocha się w nieodpowiedniej osobie. Właśnie dlatego nadal trzymała córkę pod kluczem i żywiła ją odpadkami jedzenia. Czasami – w ramach nauczki – nie zanosiła jej do pokoju zupełnie nic.

Historia Blanche Monnier błyskawicznie ujrzała światło dzienne. Prasa zaczęła nazywać Blanche „uwięzioną z Poitiers”. Ludzie nie mogli nadziwić się, że przez 25 lat tuż obok nich rozgrywał się tak przerażający dramat. Co stało się z matką i bratem? Policja postanowiła ich aresztować. Dwa tygodnie po aresztowaniu Louise Monnier jednak zmarła. Marcel został z kolei skazany na 15 miesięcy więzienia za współudział w więzieniu Blanche. Ostatecznie jednak, po złożeniu apelacji, nie wylądował w zakładzie karnym. Marcel bronił się, twierdząc, że to przecież nie on więził siostrę. Został uniewinniony.