The Beatles – data powstania i skład, dyskografia, największe utwory

The Beatles – powstanie zespołu, bestsellerowe albumy i największe sukcesy

Jak powstał zespół The Beatles? Założyciele

Powstanie zespołu zainicjował John Lennon. Ukończywszy 15 lat razem z przyjaciółmi ze szkoły założył grupę muzyczną Blackjacks, którą później – po odkryciu, że taka formacja muzyczna już istnieje – przechrzcił na The Quarrymen. Niedługo później kolega Lennona z zespołu przyprowadził na próbę swojego przyjaciela, którym okazał się Paul McCartney. Lennon szybko dostrzegł talent muzyczny chłopaka. Włączył więc Paula do zespołu jako gitarzystę. W lutym 1958 roku Paul McCartney zaprosił na próbę swojego znajomego, George’a Harrisona. John Lennon przesłuchał gry Harrisona jednak uznał, że chłopak jest jeszcze za młody by dołączyć do zespołu. Paul zaaranżował więc kolejne spotkanie, podczas którego George zagrał „Raunchy” Billa Justisa. Lennon zachwycił się i ostatecznie zwerbował Harrisona do The Quarrymen jako gitarzystę prowadzącego.

Przyjaciele Johna ze szkoły zmuszeni byli opuścić zespół ze względu na rozpoczęcie studiów i powrót do nauki. Chłopcy zostali więc we trójkę ze swoimi gitarami. Koncertowali wszędzie, gdzie udało im się znaleźć perkusistę. Do zespołu dołączył wkrótce Stuart Sutcliffe – sprzedał jeden ze swoich obrazów i kupił gitarę basową, by uzupełnić brzmienie zespołu. Właśnie on zmienił nazwę zespołu na The Beatles. Niedługo potem grupa muzyczna znalazła swojego pierwszego menadżera, Allana Williamsa. Zorganizował on serię koncertów w Hamburgu. W połowie sierpnia 1960 roku Beatlesi przesłuchali i zatrudnili perkusistę Pete’a Besta, ponieważ w dalszym ciągu brakowało im perkusji. Później wyjechali we czwórkę do Wielkiej Brytanii w celu dawania kolejnych koncertów. The Beatles występowali głównie w klubach ze striptizem oraz barach mlecznych.

Kolejne lata działalności The Beatles

Zespół przez kolejne dwa lata często grał koncerty w Hamburgu. W 1961 roku Astrid Kircherr, dziewczyna Stuarta Sutcliffe’a i jednocześnie autorka pierwszych zdjęć Beatlesów podcięła włosy Stuartowi. Chłopakom tak bardzo spodobała się fryzura przyjaciela, że zaczęli nosić taką samą – stała się ona później jedną z głównych części wizerunku zespołu. Sutcliffe niedługo potem zrezygnował z gry w The Beatles, więc to Paul stał się basistą zespołu. Beatlesi nawiązali kontakt z Bartem Kaempfertem i podpisali kontrakt z Polydor Records. Wówczas muzycy nagrali przełomowy singiel „My Bonnie”.

O zespole The Beatles było coraz głośniej w Liverpoolu. W tym czasie Beatlesi jednocześnie dalej koncertowali w Hamburgu, mając już dość występów w klubach nocnych. Udało im się jednak poznać dziennikarza Briana Epsteina, który szybko został ich menadżerem – mimo braku doświadczenia w tej dziedzinie. Beatlesi wrócili do Wielkiej Brytanii i dowidzieli się o śmierci Stuarta Sutcliffe’a. Na początku 1962 roku zespół zacząć nagrywać w Decca Records, usilnie starając się o podpisanie kontraktu z wytwórnią. Nie udało się więc Epstein próbował z innymi wytwórniami, ostatecznie podpisując kontrakt z Parlophone.

W połowie tego samego roku Beatlesi zrezygnowali ze swojego perkusisty, ponieważ jego gra była zbyt słaba. Zastąpili go Ringo Starrem i taki też skład pozostał już do końca lat działalności zespołu. Debiutanckim singlem okazał się „Love Me Do”, szybko zyskując przychylne zdanie słuchaczy. Zespół stawał się coraz bardziej popularny. Pod koniec 1962 roku muzycy skończyli koncertować w Hamburgu i postanowili, że zaczną również śpiewać w swoich utworach. John Lennon oraz Paul McCartney zaczęli rozpoczęli pisanie tekstów piosenek. Jednocześnie Epstein dopełnił ich wizerunek sceniczny, którego charakterystyka powielała się przez kolejne lata działalności zespołu. A może zainteresuje cię także ten artykuł z życiorysem Johna Lennona?

Bestsellerowe albumy, dyskografia i największe utwory zespołu

Zespół nagrał dziesięć nowych piosenek, które pojawiły się później w albumie Please Please Me (1963 rok). Singiel albumu o tym samym tytule cieszył się ogromnym sukcesem, pojawiając się na pierwszych miejscach list muzycznych w Wielkiej Brytanii. Był to pierwszy z kolejnych dwunastu oficjalnych albumów słynnego zespołu. Trzeci i czwarty singiel grupy „From Me To You” i „She Loves You” to największe utwory tamtych lat. Członkowie zespołu nie odczuwali, że The Beatles robi się coraz bardziej znany, a piosenki nuci cała Wielka Brytania. Dopiero po odbyciu trzech dużych tras w swoim kraju przekonali się, że są sławni. Zespół wywoływał emocje podobne, jak Elvis Presley – fanki tłumnie zbierały się na ich koncertach, skakały i piszczały na widok chłopaków. Zaczęła się prawdziwa Beatlemania.

Wiele razy zdarzało się, że The Beatles miało kogoś supportować. Jednak to właśnie oni wybierani byli ostatecznie na główną gwiazdę. Muzycy zagrali później pięć razy we Szwecji i znów w Wielkiej Brytanii. Please Please Me cieszył się ogromną popularnością. W 1963 roku Beatlesi wydali kolejny album, With The Beatles. Miał on bardzo duże powodzenie podobnie, jak pierwszy album „bajecznej czwórki”. W międzyczasie Brian Epstein mocno wypromował zespół w Stanach Zjednoczonych, wydając ogromną sumę pieniędzy na rozsławienie chłopaków. Niedługo potem w USA zaczęto notorycznie puszczać utwór Beatlesów „I Want To Hold Your Hand”, który wylądował na pierwszym miejscu Billboard. Zespół poleciał do Nowego Jorku i wystąpił w programie The Ed Sullivan Show, a ich występ zobaczyło 73 miliona ludzi – czym pobili rekord historii oglądalności w amerykańskiej telewizji. Amerykanie zakochali się w Beatlesach. Charakterystyka zespołu udzieliła się wszystkim, więc ludzie zaczęli stylizować się na słynną czwórkę, wkręcając się w Beatlemanię. Podobny sukces odniósł w latach świetności Elvis Presley.

Kolejne lata działalności The Beatles – dyskografia zespołu

Albumy, sława i międzynarodowa kariera

Znany już na całym świecie zespół w 1964 roku wydał kolejny album, A Hard Day’s Night. Beatlesi dalej koncertowali, tym razem odwiedzając kilka państw na świecie (m.in. Nową Zelandię, Australię czy Hongkong). Członkowie zespołu poznali się też z Bobem Dylanem, który zainspirował muzyków do delikatnej zmiany koncepcji – połączyli wówczas muzykę folkową z rockową. Pod koniec 1964 roku zespół wydał album Beatles For Sale. Zespół zaczął stresować się presją bycia ciągle na topie. Zaczęli zażywać narkotyki, które ponoć otwierały im oczy na muzykę.

W 1965 roku królowa Elżbieta II wręczyła Beatlesom Order Imperium Brytyjskiego. Oddali go jednak cztery lata później, w ramach sprzeciwu na konflikt między Wielką Brytanią i Afryką. W tym samym roku pojawił się kolejny album grupy, Help – to ostatni krążek, na którym były cover zespołu. Na płycie znalazł się chyba najsłynniejszy utwór napisany przez Paula McCartneya, „Yesterday”. Później Beatlesi koncertowali po USA, bijąc rekordy zgromadzonej publiczności. Pod koniec 1965 roku ukazał się ich kolejny album, Rubber Soul. Była to po raz pierwszy nagrana płyta na spokojnie w studiu, a nie podczas koncertowania lub nagrywania filmów.

W 1966 roku Beatlesi wydali album Revolver, z którego najsłynniejsze utwory to „Tomorrow Never Knows” czy też „Yellow Sumbarine”. Krążek ten zajął trzecie miejsce na liście 500 albumów wszechczasów Rolling Stone’a. Zespół zapragnął odpocząć przez jakiś czas, ponieważ członkowie grupy byli już zmęczeni ciągłym występowaniem na żywo i tym, że głośna publika przekrzykiwała ich piosenki. 29 sierpnia tego samego roku zagrali w San Francisco swój ostatni publiczny koncert – po ponad 4 latach koncertowania bez przerwy.

Kolejnym albumem Beatlesów był Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band z 1967 roku ze słynnym utworem „A Day In The Life”, zajmując pierwsze miejsce na liście Rolling Stone’a. Krążek ten otrzymał nagrodę Grammy za album roku. W tym samym roku ukazał się album Magical Mystery Tour oraz singiel zespołu, „All You Need Is Love”. Utwór błyskawicznie zyskał miano hymnu kontrkulturowego ruchu Flower Power. Niedługo potem zmarł Brian Epstein, przedawkowując narkotyki.

Kiedy zespół The Beatles zakończył działalność?

Beatlesi musieli odpocząć. Polecieli do Indii na kurs medytacji transcendentalnej, gdzie napisali ok. 50 utworów. Lennon zaczął kłócić się z McCartneyem o dalszą wizję muzyczną zespołu. John Lennon miał inny pomysł na The Beatles głównie pod wpływem poznanej Yoko Ono – awangardowej artystki, która zmieniła poglądy muzyka i później stała się jego żoną. W 1968 roku zespół wydał album The Beatles, w 1969 roku zaś krążek Yellow Submarine i Abbey Road.  Lennonowi coraz bardziej nie podobał się gatunek muzyczny grany przez Beatlesów. Dnia 30 stycznia 1969 roku artyści zagrali koncert na dachu studia muzycznego Apple przy Savile Row w Londynie. Był to ostatni wspólny występ najsłynniejszej czwórki świata.

20 sierpnia tego samego roku muzycy spotkali się w studiu nagraniowym, dokańczając utwór „I Want You (She’s So Heavy”). Lennon ogłosił chłopakom, że chce odejść z zespołu. Beatlesi trzymali to w tajemnicy przed mediami. W 1970 roku powstał album Let It Be. Paul McCartney mocno zniesmaczył się niepasującą do ich stylu piosenką „The Long and Winding Road” – do tego stopnia, że 10 kwietnia ogłosił swoje odejście od zespołu. Później zajął się solową karierą, a w ostatni dzień roku złożył pozew o rozwiązanie formacji muzycznej The Beatles. Działalność Beatlesów oficjalnie zakończyła się dnia 29 grudnia 1974 roku.

Co stało się później z członkami The Beatles?

Muzycy skupili się na solowej karierze. W połowie 1973 roku wydali jeszcze dwie kompilacje przebojów, które zostały okrzyknięte Czerwonym i Niebieskim Albumem. W Wielkiej Brytanii oraz Stanach Zjednoczonych komplikacje te otrzymały Platynową Płytę – przy czym w USA aż 15 i 17-sto krotną. Pierwszy oficjalny album koncertowy zespołu ukazał się w 1977 roku, a ich sława nie ustawała mimo iż grupa nie działała razem. Wielu producentów starało się powołać zespół na scenę za ogromne pieniędzy, jednak bezskutecznie.

8 grudnia 1980 roku John Lennon został zamordowany na Manhattanie. EMI i Apple Corps w 1988 roku wykształtowały oficjalny kanon Beatlesów w stosunku do wydanych albumów studyjnych – 12 sztuk. Wszystkie mini albumy i single zostały złożone w jeden krążek Past Masters (1988 rok). W kolejnych latach pojawił się album z niewydanymi do tej pory utworami koncertowymi Beatlesów (1994 rok). McCartney, Starr i Harrison wzięli następnie udział w projekcie antologii swojego byłego zespołu.