Lemmy Kilmister – życie, kariera i śmierć jednego z najlepszych heavymetalowych wokalistów

Opublikowano: 01.12.2023Autor: Paulina ZambrzyckaDrukujUdostępnij

Lemmy Kilmister – życie i kariera wokalisty zespołu Motorhead

Dzieciństwo i pierwsza gitara Lemmy’ego Kilmistera

Lemmy Kilmister, a właściwie Ian Fraser Kilmister (lub Lemmy the Lurch) urodził się 24 grudnia 1945 roku w Burslem (Anglia). Kiedy miał zaledwie 3 miesiące, ojciec Lemmy’ego rozwiódł się z matką. Mały Lemmy musiał często przeprowadzać się z mamą i babcią, aż w końcu osiedlili się w Madeley. Kilka lat później mama Lemmy’ego poznała nowego mężczyznę, z którym się związała. Wyszła za niego za mąż, choć ten miał już dwójkę dzieci z poprzedniego związku – Lemmy nigdy za nimi nie przepadał. Z czasem wszyscy przeprowadzili się do walijskiej wioski Benllech. W szkole Lemmy był jedynym „nie-Walijczykiem”. Niedługo potem chłopiec zaczął interesować się muzyką rockową i coraz częściej zwracał uwagę na… dziewczyny.

To właśnie w szkole Lemmy zauważył jednego z uczniów, który podrywał dziewczyny grając na gitarze. Robił to, mimo że wcale nie szła mu gra na instrumencie. Jako że matka Lemmy’ego też miała gitarę w domu postanowił, że zacznie robić tak samo – pożyczał instrument od mamy i przychodził z nim do szkoły. Jednak w przeciwieństwie do kolegi Lemmy zaczął uczyć się gry na gitarze. Po ukończeniu szkoły przez Lemmy’ego cała rodzina przeniosła się do Conwy, gdzie Lemmy pracował dorywczo i grywał z lokalnymi zespołami. Zainteresował się też jazdą konną, więc wiele czasu spędzał w szkole jeździeckiej. Pierwsze utwory ćwiczył do muzyki Beatlesów, zafascynowany outsiderskim podejściem do życia Johna Lennona. Niedługo potem sam zaczął coraz częściej grać z różnymi zespołami.

Pierwsze zespoły Lemmy’ego Kilmistera

Lemmy był członkiem kilku zespołów, które nie zawsze okazywały się trafnym wyborem. Lata 1960-1970 były czasem, gdy Lemmy grywał w lokalnych zespołach w Stockport. Najpierw koncertował z The Rainmakers, a później dołączył do Motown Sect. Jego kolejnym zespołem na drodze rockowej kariery był The Rockin Vickers – właśnie z tą formacją muzyczną Lemmy podpisał swój pierwszy kontrakt muzyczny, a następnie wydał 3 single. Zespół koncertował po różnych europejskich krajach jako pierwszy zespołów z Wielkiej Brytanii odwiedzając Jugosławię. The Rockin Vickes z czasem przenieśli się do Manchesteru i tam zespół mieszkał ze sobą – koncertując, bawiąc się i żyjąc chwilą. Tak samo robiło zresztą wiele innych kapel muzycznych, jak np. Nirvana i Kurt Cobain.

W 1967 roku Lemmy Kilmister opuścił The Rockin Vickers i przeprowadził się do Londynu. Wówczas pomieszkiwał z basistą Jimi Hendrix Experience (Noelem Reddingiem). Z czasem Lemmy dołączył do zespołu Sam Gopal, z którym wypuścił album Escalator (1969 rok). Niedługo potem dołączył do Opal Butterfly, jednak ten zespół bardzo szybko się rozpadł. Lemmy miał jednak okazję doskonale sprawdzić się w innym zespole, Hawkwind – tam Kilmister grał jako basista mimo, iż w grze na basie wcale nie miał doświadczenia. Bardzo szybko udało mu się rozwinąć charakterystyczny styl gry na gitarze (ze względu na wcześniejszą grę jako gitarzysta rytmiczny), który mocno wyróżniał brzmienie zespołu Hawkwind. Najlepiej wysłuchać gry Lemmy’ego na basie można na albumie koncertowym Hawkwind, Space Ritual. W kilku utworach zespołu można posłuchać Kilmistera również jako głównego wokalisty.

W maju 1975 roku Lemmy został aresztowany podczas trasy koncertowej po Ameryce Północnej. Zarzucono mu wówczas posiadanie narkotyków, z czego udało się wyplątać wokaliście po kilku dniach. Niestety członkowie zespołu Hawkwind musieli przez to odwołać kilka koncertów. Byli już na tyle zmęczeni zachowaniem kolegi, że Kilmistera z zespołu. Lemmy zawsze twierdził jednak, że bardzo podobało mu się granie w Hawkwind i pewnie do końca swoich dni rozwijałby karierę tam – jednak życie zdecydowało inaczej. A może zainteresuje cię także ten artykuł z życiorysem Michaela Jacksona?

Rock’n’rollowe życie i śmierć Lemmy’ego Kilmistera

Motorhead – Lemmy jako frontman i wokalista wszech czasów

Zachęcony doświadczeniami z poprzednich zespołów rockowych Lemmy założył kolejny zespół, który nazywał się Bastard (1975 rok). Gitarzystą zespołu został Larry Wallis, a perkusistą Lucas Fox. Menadżer nie zgodził się jednak na wulgarną nazwę zespołu (bastard w tłumaczeniu na język polski to grzecznie ujmując „drań”). Lemmy zmienił więc ją na Motorhead – która była w zasadzie tytułem ostatniej piosenki, jaką Lemmy Kilmister napisał dla poprzedniego zespołu, Hawkwind. Niedługo potem skład zespołu zmienił się – gitarę przejął Eddie Clarke, zaś perkusję Phil Taylor. Właśnie w takim składzie Motorhead zaczął odnosić pierwsze poważne sukcesy. Mimo, że z początku zespół kojarzono z modnym wówczas punkiem, w sercu Lemmy’ego zawsze grał heavy metal oraz rock’n’roll.

Zespół zaczął coraz mocniej wgryzać się w heavymetalową scenę, głównie dzięki albumowi „Ace of Spades”. Ostateczny skład zespołu składał się z Phila Campbella (gitara), Mikkey’a Dee (perkusja) i Lemmy’ego Kilmistera (gitara basowa, wokal). Lemmy jako jedyny członek Motorhead zawsze pozostawał na swojej pozycji w zespole – bez zmian. Dyskografia zespołu do dnia dzisiejszego cieszy się ogromną popularnością, mimo że zespół rozwiązano po śmierci Lemmy’ego Kilmistera (2015 rok). Oto kluczowe albumy zespołu Motorhead, które zdobyły serca fanów rock’n’rolla i heavy metalu na całym świecie.

1977 – Motorhead
1979 – Overkill, Bomber i On Parole (zespół nagrał aż trzy albumy w jednym tylko roku)1980 – Ace of Spades
1982 – Iron First
1983 – Another Perfect Day
1986 – Orgasmatron
1987 – Rock’n’roll
1991 – 1916
1992 – March or Die
1993 – Bastards
1995 – Sacrifice
1996 – Overnight Sensation
1998 – Snake Bite
2000 – We Are Motorhead
2002 – Hammered
2004 – Inferno
2006 – Kiss of Death
2008 – Motorizer
2010 – The World is Yours
2013 – Aftershock
2015 – Bad Magic

Perkusista Motorhead po śmierci Lemmy’ego w 2015 roku ogłosił, że zespół rozwiązuje swoją działalność.

Kiedy miała miejsce śmierć frontmana Motorhead?

Ze względu na wyczerpanie organizmu oraz infekcję płuc, w 2000 roku została po raz pierwszy odwołana trasa koncertowa Motorhead – wówczas Lemmy był hospitalizowany. Podobnie wydarzyło się w 2005 roku w Niemczech, kiedy Lemmy Kilmister był już skrajnie odwodniony i wyczerpany. Wokalista cierpiał dodatkowo na nadciśnienie i cukrzycę. W 2013 roku odwołano kolejną trasę, ze względu na ciężkiego krwiaka frontmana Motorhead. Lemmy od dawna prowadził niezdrowy tryb życia, paląc papierosy już w wieku 11 lat. Dopiero po koniec życia przyznał, że ograniczył palenie papierosów z dwóch paczek dziennie do jednej paczki na tydzień.

28 grudnia 2015 roku Lemmy zmarł w Los Angeles, w swoim własnym mieszkaniu. Umarł przez niewydolność i arytmię serca, a także raka prostaty. Rak został zdiagnozowany u wokalisty zaledwie dwa dni przed śmiercią. Wokalistę Motorhead pochowano 9 stycznia 2016 roku na cmentarzu Forest Lawn Memorial Park w Hollywood.

Ciekawostki na temat życia Lemmy’ego Kilmistera z Motorhead

1. Lemmy ma dwójkę nieślubnych dzieci – Seana i Paula Indera. Paul co ciekawe został gitarzystą i często dołączał do ojca na scenie.
2. Ulubionym miejscem spotkań Lemmy’ego był Rainbow Bar and Grill (West Wood, Kalifornia). 24 sierpnia 2016 roku przed klubem odsłonięty został pomnik muzyka.
3. Lemmy został umieszczony na Maxi Online w rankingu „Living Sex Legends” – ponoć spał z 1200 kobietami.
4. Kilmister nadużywał alkoholu. W dokumencie o zespole Motorhead (Live Fast Die Old) można dowiedzieć się, że wokalista każdego dnia wypijał butelkę Jacka Danielsa – od momentu ukończenia 30 lat. Dopiero w 2013 roku skończył pić, z uwagi na pogarszający się stan zdrowia.
5. Lemmy Kilmister zbierał niemieckie symbole wojskowe, jak np. swój słynny żelazny krzyż na basie. Często oskarżano go w związku z tym o popieranie nazizmu. Lemmy nie zgadzał się z tym. Mówił, że po prostu rzeczy te podobają mu się wizualnie. Sam uważał siebie za anarchistę, do końca życia pozostając przeciwnym religii czy władzy.

Autor: Paulina Zambrzycka

Bibliografia:

1. Mick Wall: Lemmy: Biografia ostateczna, Wydawnictwo InRock, Warszawa 2016
2. Popoff Martin: Motorhead. Ochlejmordy i zadymiarze, Wydawnictwo SQN, Warszawa 2018
3. Ian Fraser Kilmister: Lemmy. Biała gorączka, Wydawnictwo KAGRA, Warszawa 2010