Małgorzata Niemen - życiorys, rodzina, sesje zdjęciowe, filmografia
Widzowie mogą ją pamiętać z seriali „Plebania” i „Lalka”. Małgorzata Niemen pracowała też jako modelka i aktorka w filmach fabularnych. W latach 70-tych przyciągnęła uwagę mediów dzięki związkowi i małżeństwu z Czesławem Niemenem. Biografia polskiej modelki jest ciekawa i czasem zaskakująca. Artystka i uwielbiana modelka pogodziła rolę matki i pani domu z działalnością twórczą. Czy z czegoś musiała zrezygnować? Czy po latach może z satysfakcją spojrzeć na swoją młodość? Zobaczmy, jak wyglądała kariera i życie słynnej polskiej modelki.
Jeśli szukasz więcej informacji i ciekawostek historycznych, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o muzyce.
Z tego artykułu dowiesz się:
Małgorzata i Czesław Niemen
Biografia pełna niespodzianek
Urodziła się w 1955 roku w Warszawie jako Małgorzata Krzewińska. Od wczesnej młodości próbowała rozwijać się w kierunku artystycznym. Pracowała jako asystentka na planie filmowym „Dziewczyn do wzięcia”. Grała tam epizodyczną rolę kelnerki. Jej uroda i wyrazista osobowość przyciągały jednak uwagę. W tym samym roku spotkała dwie osoby, które szybko odmieniły jej życie – Grażynę Hase i Czesława Niemena.
Jak sama opowiada, mijała go na korytarzu w Wytwórni Filmów Fabularnych. Przygotowywał wtedy muzykę do filmu (utwór „Com uczynił” do słów Bolesława Leśmiana). Trudno było nie zauważyć zawsze eleganckiego, przystojnego piosenkarza. Ale Małgorzata nie chciała dać po sobie znać, że się za nim ogląda. Miała swoją dumę. Podobno potem się dowiedziała, że to on patrzył na nią w nadziei, że się odwróci. (GALA 12-13, 2008) Była już wtedy modelką u Grażyny Hase, jednej z największych projektantek PRL. Nieco później poszli razem do „Remontu” (powstałego w 1973 roku klubu studenckiego w Warszawie) i dopiero tam naprawdę się poznali. Zaczęli razem tańczyć „i tak już zostało” - jak mówi sama modelka.
Małgorzata i Czesław Niemen – miłość jak z piosenki
Czesław Niemen był dużo starszy i miał za sobą spory kawałek życia. Urodził się w 1939 roku we wsi Waliszki Stare niedaleko Nowogródka. Tu zaczynał edukację muzyczną przy rodzinnym pianinie. W 1958 roku rodzina wyjechała do Polski. (Michalski D., 2009: s.15) Czesław skończył średnią szkołę muzyczną w Gdańsku. Następnie zaczął zarabiać, grając i śpiewając piosenki latynoamerykańskie w klubach i popularnych wówczas kabaretach. Z roku na rok talentem i profesjonalizmem (był jednym z niewielu wykonawców, którzy rozumieli, co śpiewają w obcym języku) zdobywał sobie kolejne nagrody i serca publiczności. W 1962 roku rozpoczął współpracę z Franciszkiem Walickim i przyjął pseudonim Niemen od rzeki, nad którą spędził dzieciństwo. (Michalski D.: s. 22)
Kiedy Małgorzata poznała Czesława Niemena, był już znanym artystą. Miał wiele wielbicielek i był wielokrotnie nagradzany. Swój najsłynniejszy utwór „Dziwny jest ten świat” nagrał już 1967 roku. W momencie spotkania jego życie było trochę na rozdrożu.
Pierwsza żona Niemena, Maria Klauznik była jak on repatriantką ze wschodu. Mieli jedną córkę Marię (zwaną Misią), ale od lat nie mieszkali razem. Nieformalnie małżeństwo rozpadło się w 1963 roku. W 1972 roku oficjalnie się rozeszli. W niektórych artykułach biograficznych można przeczytać nieprawdziwą sugestię jakoby Niemen zostawił pierwszą żonę dla Małgorzaty. Prawda jest taka, że w momencie spotkania był formalnie „do wzięcia”.
Uczucie rozwinęło się bardzo szybko. W 1973 roku zaprojektowali wspólnie okładkę do nowej płyty „Niemen Aerolit”. Chociaż do tej pory Małgorzata malowała do szuflady, Czesław bardzo chciał, żeby rozwijała swój talent plastyczny. Zachęcał ją do tworzenia.
Zamieszkali w niewielkim mieszkaniu przy ul. Niecałej w Warszawie. Młodsi czytelnicy mogą nie wiedzieć, ale wówczas Warszawa była miastem zamkniętym. Żeby móc legalnie mieszkać trzeba było posiadać zameldowanie. Czesław Niemen miał swoje mieszkanie, ale milicja co jakiś czas wypisywała mu mandaty za „nielegalne” przebywanie w stołecznym mieście. W końcu udało się załatwić meldunek po znajomości. (por. Gaszyński M., : s. 116) Ślub wzięli bardzo skromnie. Byli obecni tylko rodzice panny młodej i jeden świadek.
Zostając żoną Czesława, Małgorzata Niemen miała świadomość, co ją może czekać. Czesław bardzo ją kochał, ale był naprawdę wielką gwiazdą. Miał wielbicielki, które wysyłały listy i pisały wyznania miłosne w windzie ich domu. Miał też trasy, sesje nagraniowe. W dodatku nie miał łatwej osobowości. Jak będzie później wspominać córka Natalia – zwykł trzymać bliskich na dystans.
Małgorzata nie zrezygnowała jednak i z własnej kariery. Nawet kiedy urodziła dwoje dzieci. W latach 70-tych i 80-tych była przede wszystkim modelką i okazjonalnie aktorką.
Modelka i aktorka
Od asystentki do modelki
Trudno nie zauważyć, że Małgorzata Niemen dużo zyskała dzięki urodzie. Jej twarz i figura rzucały się w oczy. W dodatku nie była to typowa uroda seks-bomby, jaką mogła się pochwalić Ewa Krzyżewska czy Kalina Jędrusik. Nie miała też dziewczęcego, nieco tajemniczego wdzięku Poli Raksy.
Wysokie czoło, burza ciemnych włosów, zdecydowane i inteligentne spojrzenie, lekko wysunięty podbródek, do tego szczupła, nieco chłopięca sylwetka. Wszystko to sprawiało, że nie dało się Małgorzaty łatwo zakwalifikować do PRL-owskich szufladek. Była natomiast idealna na modelkę.
Właśnie taką zobaczyła ją Grażyna Hase, kiedy w 1973 roku szukała dziewczyn do prezentacji zaprojektowanej przez siebie odzieży. Warto tutaj przywołać pokrótce biografię projektantki.
Grażyna Hase, rówieśniczka Czesława Niemena, też nie szła jednolitą ścieżką kariery. Zaczynała jako modelka. Współpracowała m.in. ze słynną Barbarą Hoff. W 1967 roku zaczęła tworzyć własne kolekcje. Zadebiutowała pokazem mody inspirowanej strojami rosyjskimi i radzieckimi. Od 1972 do 1975 roku była główną projektantką w Zakładzie Przemysłu Odzieżowego „Cora” w Warszawie. Jej projekty były na tyle interesujące, że zaproszono ją na zagraniczne tourné. To wtedy zabrała ze sobą Małgorzatę do Toronto. Współpraca układała się przez wiele lat. Przez ten czas, szczególnie w latach 70-tych i 80-tych, Małgorzata Niemen była uwielbianą modelką. Zlecenia na sesje dostaje zresztą do dziś. Grażyna Hase natomiast ciągle prowadzi atelier w Warszawie i jest inspiracją dla kolejnych pokoleń projektantów.
Wyróżniającą się urodę i świetną prezencję młodej modelki wkrótce zaczęli zauważać też inni. Jej zdjęcie pojawiło się m.in. we włoskiej edycji „Vogue”. Wzięła też udział w sesji zdjęciowej na tle zabytków Krakowa na zlecenie włoskiego magazynu „Moda”. Sprawdź także ten artykuł o 10 zapomnianych gwiazdach muzyki PRL.
Kariera filmowa
Chociaż film nie był głównym medium tej artystki, to zagrała kilka ciekawych ról. Małgorzata Niemen zadebiutowała małą rólką kelnerki w „Dziewczynach do wzięcia”, o czym wspomniałam już wcześniej. W 1975 roku zagrała młodziutką Natalię Orszeńską, epizodyczną bohaterkę filmu „Doktor Judym” na podstawie „Ludzi Bezdomnych” Stefana Żeromskiego. Następnie pokazała się w serialu „Lalka” z 1977 roku. Jej kariera filmowa składa się głównie z ról epizodycznych. Grywała przede wszystkim w serialach. Ostatnia seria, w której widzowie telewizji mogli zobaczyć modelkę, to kilkanaście odcinków „Plebanii” wyemitowanych w latach 2007-2008.
W przeciwieństwie do innych modelek-aktorek, takich jak Halina Golanko czy bardziej współczesne artystki zachodnie (Uma Thurman, Mila Jovovich), nie skupiała się za bardzo na karierze aktorskiej. Nie może się pochwalić rozbudowaną filmografią.
Przede wszystkim prowadziła dom, zajmowała się dziećmi, realizowała wspólne marzenie swoje i męża. Miała zamiar wyrobić sobie też jakiś „prawdziwy” zawód, ale nie znalazła na to czasu. (GALA 12-13) Na pewno nie ma czego żałować. Sama stwierdza, że dom był dla niej najważniejszy.
Zawsze piękna i elegancka Małgorzata Niemen nigdy nie została całkiem zapomniana przez projektantów i widzów. Nie musiała rezygnować z kariery, bo zawsze dostawała i dostaje zlecenia. Patrząc dziś na jej aktualne zdjęcia trudno powiedzieć, że jest matką dwóch dojrzałych córek i babcią.
Dzieci i życie rodzinne
Biografia Małgorzaty Niemen nie byłaby pełna bez rodziny. Nie tylko dlatego, że była żoną sławnego męża i jest matką sławnych córek. Od początku do końca związek Małgorzaty i Czesława Niemenów był pełen miłości. Nie zawsze było łatwo, ale trudno doszukiwać się w nim wielkich dramatów. Zwłaszcza porównując z innymi gwiazdami show biznesu, często poświęcającymi swoje życie osobiste dla kariery. Dla Małgorzaty Niemen największym dramatem była dopiero śmierć jej męża w styczniu 2004 roku.
Jak wyglądało ich życie?
Czesław Niemen często bywał poza domem. To nie znaczy, że rodzina była dla niego mało ważna. Wręcz przeciwnie. Kiedyś nawet zrezygnował z dopilnowania jakości płyty nagrywanej w USA, żeby wrócić do żony. (Gaszyński M.: s.91)
Mieli dwie córki – Natalię (ur. w 1976) i Eleonorę (1977). On marzył o karierze muzycznej dla obu, ale to Małgorzata stworzyła im prawdziwy dom. Spełniała, jak potrafiła rolę matki i żony. Gotowała posiłki, odprowadzała dzieci do szkoły. Jak sama wspomina, miała dobry kontakt z dziećmi, zwłaszcza kiedy zaczęły podrastać. Zresztą do dziś jest z nimi blisko związana. W wywiadach i autobiografii starsza córka Natalia wyjawiła natomiast, że w dzieciństwie miała za mało kontaktu z ojcem. Chociaż nie może narzekać na nieszczęśliwe dzieciństwo. Zbliżyli się do siebie dopiero podczas jego choroby.
Córki Małgorzaty i Czesława Niemenów zrobiły karierę muzyczną, chociaż może nie według wyobrażeń ojca. Natalia odziedziczyła charakterystyczny mocny głos po ojcu. Od siebie dodała do niego nutę cieplejszych emocji. Eksperymentowała z różnymi stylami muzycznymi. W niektórych jej utworach widać wyraźną inspirację twórczością Czesława Niemena. Szczególnie znane jest jej przejmujące wykonanie utworu „Dziwny jest ten świat”. Od lat śpiewa przede wszystkim ambitną muzykę chrześcijańską w stylu gospel. Nagrywa m.in. z zespołem gospelowym Trzecia Godzina Dnia.
W inną stronę poszła Eleonora, współpracuje z różnymi artystami. Wydała dotąd jedną płytę „Eleonora Niemen” w 2002 roku. Jest też autorką muzyki do filmu „Ciało obce” Krzysztofa Zanussiego.
Małgorzata Niemen należy do nielicznych słynnych piękności, które miały udane i szczęśliwe życie. Udało jej się zdobyć sławę, rozwinąć talenty, zachować miłość i wychować wspaniałe córki. Jedyne co jej nie wyszło, to spełnienie marzenia, że zestarzeje się razem ze swoim mężem.
Autor: Ludwika Wykurz
Bibliografia:
- Gala, Małgorzata Niemen: Świat się nie zatrzymał, nr 12-13/2008 (https://www.gala.pl/artykul/malgorzata-niemen-swiat-sie-nie-zatrzymal, dostęp 26.07.2021)
- Dariusz Michalski, Czesław Niemen. Czy go jeszcze pamiętasz? Warszawa 2009
- Marek Gaszyński, Niemen. Czas jak rzeka, Warszawa 2004