Derek Percy - najokrutniejszy australijski dzieciobójca

Uprowadzenie Yvonne

Piknik na plaży

Był upalny lipiec 1969 r. 11-letni Shane Spiller spędzał wakacje w niewielkim nadmorskim miasteczku Warneet położonym w zatoce Westernport Bay (Australia). Chłopiec, na co dzień mieszkaniec ruchliwego Melbourne, wprost nie mógł się nacieszyć urokami oferowanymi przez turystyczną miejscowość. Codziennie chodził na plażę i kąpał się w oceanie.

27 lipca Shane spotkał się ze swoją przyjaciółką, 12-letnią Yvonne Tuohy. Dzieci postanowiły wybrać się na oddaloną o kilkaset metrów plażę Ski Beach, rozpalić tam ognisko i urządzić piknik. Chłopiec zabrał ze sobą plecak wypełniony niezbędnym sprzętem oraz niewielką siekierę, aby porąbać wyrzucone przez wodę kłody drewna. W latach 70. XX wieku tego rodzaju rozrywki bez nadzoru dorosłych były w Australii normą. Ufni i otwarci z natury Australijczycy dawali swoim pociechom dużo swobody.

Poderżnę jej gardło!

Para przyjaciół spędzała beztrosko czas na opustoszałej w tamtym czasie plaży, ciesząc się nawzajem swoim towarzystwem. Ich niewinną zabawę przerwało pojawienie się samotnego intruza. Mężczyzna podbiegł do Yvonne, złapał ją wpół, a do szyi przytknął nóż z czerwoną rękojeścią. “Chodź ze mną albo ją zabiję”- krzyknął w stronę Shane’a.

Chłopiec na chwilę zamarł z przerażenia, ale po kilku sekundach odzyskał panowanie nad sobą. Niewiele myśląc, złapał plecak i wyciągnął z niego siekierkę, która miała mu posłużyć do porąbania drewna na ognisko. Zasłonił się ostrym przedmiotem. “Odłóż to, bo poderżnę jej gardło”- wrzasnął napastnik. “Shane, proszę, on nie żartuje”- zakwiliła Yvonne.

Polowanie na pomarańczowe kombi

Nastolatek tego już jednak nie słyszał. Z walącym z przerażenia sercem rzucił się biegiem przez porastającą plażę zarośla w stronę drogi. Wypadł na szosę w nadziei, że uda mu się zatrzymać jakiś samochód i uzyskać pomoc. Zamiast tego zobaczył auto napastnika, który przed chwilą porwał jego koleżankę. Mężczyzna siedział za kierownicą, a Yvonne leżała na tylnym siedzeniu przykryta kocem.

Shane zatrzymał inny samochód i wraz z jego kierowcą dostał się na komisariat policji. Opowiedział funkcjonariuszom o uzbrojonym w nóż mężczyźnie poruszającym się niewielkim pomarańczowym kombi z wojskową naklejką na tylnej szybie. Spiller dostrzegł, że widniało na niej godło Royal Navy. Inni świadkowie zauważyli to samo auto meandrujące po piaszczystych drogach w okolicy. Policjanci podejrzewali, że porywacz próbował wywieźć swoją ofiarę w mało uczęszczane miejsce, aby ją tam skrzywdzić. Nie ulegało wątpliwości, że życiu dziewczynki zagrażało śmiertelne niebezpieczeństwo. Jeśli miała wyjść z opresji cało, funkcjonariusze musieli działać szybko.

Walcząc z czasem

Monter elektryk

Rozpoczęto zakrojone na szeroką skalę poszukiwania. Okolice Warneet wręcz zaroiły się od niebieskich mundurów. Policjanci przeczesywali zarośla porastające lokalne plaże, przepytywali spacerowiczów i przechodniów. Mimo ogromnego wysiłku nie udało się jednak odnaleźć pomarańczowego kombi.

Jako że Shane zobaczył wojskową naklejkę na tylnej szybie samochodu, śledczy postanowili udać się do najbliższej jednostki marynarki wojennej- bazy Cerberus, położonej 35 km na południe od miejsca, w którym para przyjaciół zorganizowała sobie piknik. Decyzja ta okazała się słuszna- na parkingu wśród innych aut stał pomarańczowy pojazd. Jego właścicielem był 20-letni Derek Ernest Percy, kadet pełniący funkcję montera elektryka. Jeśli szukasz więcej historii kryminalnych, sprawdź także: Scott Peterson – amerykański morderca, który zabił żonę i nienarodzone dziecko.

Krew

Baza Cerberus jest ogromnym ośrodkiem szkoleniowym, przygotowującym rekrutów do dalszej służby. Szybkie odnalezienie jednego z nich nie było łatwe. Nikt nie wiedział, gdzie Derek może się podziewać. Żandarmi próbowali wezwać go do dowódcy przez radiowęzeł, ale bez skutku. W końcu udali się do baraku, w którym mężczyzna nocował. Percy’ego nigdzie jednak nie było. “Poszedł do pralni wyprać mundur”- poinformował jeden z jego kolegów.

Śledczy zastali młodego mężczyznę wypychającego brudne ubrania do pralki. Jak się okazało, były one poplamione krwią. 20-latek trafił do izolatki, a potem na przesłuchanie. Funkcjonariusze musieli działać szybko. Od zaginięcia Yvonne minęło już pięć godzin. Krew na ubraniu domniemanego porywacza, wskazywała, że na ratunek dla dziewczynki mogło być już za późno.

Może to zrobiłem

W trakcie przeszukania samochodu oraz szafki mężczyzny, funkcjonariusze odnaleźli zakrwawiony nóż z czerwoną rękojeścią, a także sporządzone odręcznie rysunki nagich dzieci. Skonfrontowany z tymi poszlakami kadet zachował zimną krew. Nie przyznał się do ataku na parę przyjaciół. Podczas przesłuchania zachowywał się spokojnie, ale unikał jednocześnie kontaktu wzrokowego ze śledczymi, odpowiadał monosylabami. Po kilku godzinach wyznał, że być może zrobił krzywdę Yvonne, ale tego nie pamięta. Na koniec przyznał się do winy i zgodził się zabrać śledczych na miejsce zbrodni.

10 godzin po uprowadzeniu policjanci odnaleźli ciało zamordowanej dziewczynki. Leżało przy drodze Fisheries Road, 8 km od plaży Ski Beach, na której nastolatkowie bawili się beztrosko tego ranka. Napastnik skrępował ręce ofiary za plecami, a jej usta zatkał kneblem. Wykorzystał ją seksualnie, torturował, a na koniec udusił. W trakcie oględzin miejsca porzucenia zwłok Percy nie pokazywał po sobie żadnych uczuć. Na jego twarzy utrzymywał się zimny i beznamiętny wyraz, przyprawiający policjantów o dreszcze.

20-latek został aresztowany pod zarzutem morderstwa. W trakcie kolejnego przesłuchania przyznał się do posiadania wyjątkowo okrutnych seksualnych fantazji, wśród których była m.in. koprofilia (zaburzenie, polegające na czerpaniu satysfakcji seksualnej z kontaktu z kałem). Część z nich opisał w notatkach, które policja odnalazła w jego wojskowej szafce. Zapytany, czy zrealizował te fantazje z Yvonne, odpowiedział, że tak.

Chory człowiek

Nerd

Derek Percy przyszedł na świat 15 września 1948 r. w mieście Strathfield w Nowej Południowej Walii jako najstarszy z trzech synów Ernesta i Elaine Percy. Ojciec chłopca pracował jako elektryk na kolei. Z uwagi na pełnione stanowisko często zmieniał miejsce zamieszkania, a rodzina podróżowała po kraju wraz z nim.

Derek utrzymywał bardzo bliskie stosunki z matką. Jako małe dziecko nie sprawiał problemów. Zbierał znaczki i monety, dzisiaj byłby z pewnością nazywany nerdem. Jego zachowanie zaczęło się zmieniać w okresie dojrzewania. Chłopiec z upodobaniem przebierał się w damskie ubrania, lubił je również niszczyć, tnąc i dźgając materiał nożem czy żyletkami. W połowie lat 60., kiedy osiągnął wiek nastoletni, zaczął podkradać elementy damskiej garderoby suszące się w ogródkach sąsiadów.

Niepokojące fantazje

Pani Percy zdawała sobie sprawę, że jej najstarsza latorośl dziwnie się zachowuje. Prosiła pozostałych synów, by mieli brata na oku. W trakcie jednej z wizyt podzieliła się swoim niepokojem z lekarzem. “Nie ma się czym martwić, chłopak przechodzi trudny okres, wyrośnie z tego”- zapewnił medyk. Czas pokazał, jak bardzo się mylił.

W 1965 r. rodzina Percych osiadła w Khancoban w Nowej Południowej Walii. To właśnie wtedy Derek zaczął przelewać na papier dziwaczne i niepokojące fantazje seksualne, zawierające m.in. opisy koprofilii i urofilii. Coraz gorzej radził sobie z nauką. Musiał powtarzać 11 klasę. W 1967 r. ostatecznie rzucił szkołę i wstąpił do marynarki wojennej. W marcu 1968 r. trafił do służby na lotniskowcu HMAS Melbourne. W kwietniu 1969 r. został przeniesiony do bazy Cerberus.

Seryjny morderca

Niewinny

Mężczyzna stanął przed sądem w 1970 r. Nie przyznał się do zamordowana Yvonne Tuohy, powołując się na chorobę psychiczną. Adwokaci oskarżonego przedstawili ławie przysięgłych liczne ekspertyzy, wykazujące, że ich klient cierpi z powodu nieuleczalnych zaburzeń. Badający Dereka lekarze przeanalizowali m.in. jego makabryczne pamiętniki. Uwiecznione w nich opisy tortur przyprawiały o mdłości nawet najbardziej doświadczonych specjalistów.

W kwietniu 1970 r. Percy został uznany za niewinnego morderstwa 12-latki. Nie oznaczało to jednak, że będzie mógł wyjść na wolność. Mężczyzna trafił na oddział dla osób psychicznie chorych przy zakładzie karnym Pentridge. Miał tam zostać do momentu, w którym lekarze uznają go za wyleczonego i zdolnego do powrotu do społeczeństwa.

Wanda Beach Murders

Derek stał się głównym podejrzanym w sześciu innych sprawach o morderstwo z uwagi na bardzo podobny modus operandi sprawcy (sam Percy nigdy się do nich nie przyznał). Jedną z bardziej znanych jest tzw. “Wanda Beach Murders”, która miała miejsce w styczniu 1965 r. 11 stycznia dwie 15-latki Marianne Schmidt i Mary Sharrock wybrały się na plażę Cronulla w Sydney, aby urządzić sobie piknik. Nie wróciły do domu.

Następnego dnia ciała nastolatek znaleziono zakopane w piaszczystej zaspie. Obie były pokaleczone i podrapane, co wskazywało na to, że zaciekle broniły się przed śmiercią. Liczni świadkowie wspominali później, że widzieli Marianne i Mary w towarzystwie chłopaka o długich blond włosach z nożem przytroczonym do paska spodni. Udało się stworzyć portret pamięciowy podejrzanego, który trafił następnie do gazet. Szkolni koledzy Percy’ego dokuczali mu, żartując, że jest mordercą. Mężczyzna przyznał, że w tamtym okresie przebywał w Sydney.

Dzieci Beaumontów

Wczesnym rankiem 26 stycznia 1966 troje dzieci Jima i Nancy Beaumontów: 9-letnia Jane 7-letnia, Arnna i 4-letni Grant wsiadło do autobusu, aby dostać się na plażę Glenelg Beach w Adelajdzie. Maluchy miały wrócić do domu w porze obiadowej. Przyjaciel rodziny widział rodzeństwo około godziny 11:00. Rozmawiało z nieznajomym mężczyzną o chudej twarzy. Kwadrans przed 12:00 Jane, Arnna i Grant kupili w miejscowej piekarni ciasto. Nikt ich już więcej nie widział.

Państwo Beaumont przez długie lata wierzyli, że ich pociechy być może zostały porwane, ale żyją i mają się dobrze. Ich małżeństwo nie przetrwało jednak próby czasu i naporu trudnych emocji związanych z zaginięciem. W trakcie przesłuchania po latach Derek Percy przyznał, że przebywał na plaży Glenelg feralnego 26 stycznia 1966 r., ale zaprzeczył, jakoby miał cokolwiek wspólnego z zaginięciem rodzeństwa.

Mężczyzna nie mógł się jednak wyprzeć próby porwania 12-latki jeżdżącej na rowerze z pobliżu bazy Cerebrus 1 kwietnia 1969 r. Napadniętej dziewczynce udało się uciec i opowiedzieć o całej sprawie policji. Cztery miesiące później ofiara zidentyfikowała Percy’ego jako napastnika. Sprawdź także: John Wayne Gacy – amerykański morderca w przebraniu klauna i jego zabójcze sztuczki.

Ten, który ocalał

Shane Spiller, który w lipcu 1969 r. próbował uratować swoją koleżankę, z początku był uważany za bohatera. Gazety publikowały zdjęcie 11-latka z siekierą w garści. Mogłoby się wydawać, że chłopiec wyszedł z traumatycznego zdarzenia bez szwanku. Jednak kilka lat po tragedii jego życie zaczęło się zmieniać na gorsze.

W wyniku niezdiagnozowanego PTSD (zespołu stresu pourazowego) w wieku 14 lat zaczął pić. Głównie ze strachu przed Percym. Shane bał się, że morderca pewnego dnia przyjdzie również po niego. Wkrótce uzależnił się od alkoholu, a potem także od narkotyków. Rzucił szkołę, nie mógł dogadać się z rodzicami. Wyjechał z rodzinnego Melbourne do miasta Wyndham na południowym wybrzeżu Nowej Południowej Walii.

Zasypiał trzymając w garści kij bejsbolowy.Prosił znajomych, aby notowali numery rejestracyjne samochodów pojawiających się na jego ulicy. „Miał paranoję, nigdy nie spotkałem kogoś tak zaburzonego” – wspominał sąsiad Shane’a- Andy Morris.- “Nad jego życiem wisiała ciemna chmura. Aby o niej zapomnieć pił i zażywał narkotyki”. 9 września 2002 r. Shane wyszedł z domu i udał się na pocztę. To był ostatni raz, gdy ktokolwiek widział go żywego.