Joonaki Sinha P. - przyjechała do Polski za mężem, znalazła śmierć

Połączeni przez przeznaczenie

Za wielką wodą

Maciej P. urodził się w Krakowie. Nigdy nie mógł narzekać na zainteresowanie ze strony płci przeciwnej. Szczupły blondyn średniego wzrostu z miejsca stawał się obiektem westchnień, gdziekolwiek się pojawił. Mężczyzna robił wrażenie nie tylko nienaganną prezencją, ale również elokwencją. Jego ojciec przez długie lata piastował stanowisko wykładowcy na Uniwersytecie Jagiellońskim. I to właśnie po nim Maciej odziedziczył przekonanie, że wyższe wykształcenie jest w życiu ważne.

Mężczyzna ukończył studia na kierunku historia sztuki, ponieważ od dziecka interesował się fotografią i grafiką. W międzyczasie zajmował się układaniem życia prywatnego. Ożenił się, a po jakimś czasie został ojcem. Pierworodna córka była jego oczkiem w głowie. P., co nie takie znów typowe, miał z dzieckiem wyjątkowo dobry kontakt.

Niestety, związek ostatecznie nie przetrwał próby czasu. W wieku 27 lat Maciej był już rozwodnikiem. Utrzymywał jednak poprawne stosunki z byłą partnerką, a przede wszystkim z córeczką. Kontakty rodzinne zostały jednak mocno utrudnione przez decyzję natury zawodowej. P. postanowił wyjechać za granicę, gdzie- jak sądził- jego talent graficzny zyska większe uznanie niż w Polsce.

Złote serce

Przez krótki czas Maciej mieszkał we Francji, w końcu jednak trafił aż do Stanów Zjednoczonych. Nowy Jork od zawsze cieszył się powodzeniem wśród artystów artystów. 27-latek wynajął wraz z kolegą mieszkanie na Manhattanie. Szybko wtopił się w realia nigdy niezasypiającego miasta. Dobrze się w nim czuł.

W 2004 r. młody emigrant poznał podobną sobie przybyszkę zza wielkiej wody- Joonaki. Kobieta urodziła się w Indiach, należała do silnie ze sobą związanej grupy etnicznej o nazwie Bishnupriya Manipuris. Miała kilkoro rodzeństwa, w tym starszą siostrę imieniem Sarmila. Według jej słów Joonaki cechowała się ogromną dojrzałością emocjonalną mimo młodego wieku, a także odwagą.

“Miała złote serce” - wspominała Sarmila na internetowym blogu.- “Pamiętam, że jako dzieciak byłam strasznie zachłanna, ciągle czegoś chciałam od rodziców. Joonaki z kolei zadowalała się tym, co dostawała. Moja mama wspomina, że Joonaki zawsze chciała, bym to ja dostawała więcej zabawek czy słodyczy, żeby tylko zobaczyć na mojej twarzy uśmiech”.

W pogoni za marzeniem

Talent

Joonaki kochała śpiewać. Już w wieku 11 lat wiedziała, że chce poświęcić tej pasji całe swoje życie. Dziewczynka spędzała długie godziny, ćwicząc solo i z zespołem. W jej domu istniał specjalnie do tego celu przeznaczony pokój zastawiony od podłogi po sufit instrumentami. Nastolatka wzięła udział w niezliczonej ilości castingów i przesłuchań, występowała w różnych przedstawieniach. Ewidentnie miała talent.

Dziewczynka uczyła się jednocześnie w szkole średniej w klasie o profilu ścisłym. Kiedy skończyła 17 lat, dalsza rodzina zaprosiła ją do Stanów Zjednoczonych. Młoda kobieta zgodziła się bez wahania- miała nadzieję, że dzięki przeprowadzce do Ameryki marzenie o karierze muzycznej stanie się rzeczywistością. Spakowała najpotrzebniejsze rzeczy, wsiadła do samolotu, a po kilku godzinach wylądowała w Chicago, gdzie zamieszkała wraz z ciotką Malą.

Ciemna strona życia

Dziewczyna zapisała się do koledżu. Po godzinach pracowała i szlifowała umiejętności wokalne. Po roku przeniosła się do Nowego Jorku, gdzie wystąpiła w słynnej Madison Square Garden. Sarmila podkreśla jednak, że sukces zawodowy miał również ciemną stronę. W Nowym Jorku Joonaki była zdana wyłącznie na siebie. Pracowała na pół etatu, ale za niewielką pensję ciężko było wynająć własne lokum. Czasem nocowała wbiurze, w którym na co dzień urzędowała. Bywało, że nie miała nic do jedzenia. Starała się jednak nie skarżyć.

“Największą zaletą, ale i wadą mojej siostry, była umiejętność cierpienia w milczeniu”- przekonuje Sarmila na blogu.- “Ta umiejętność z pewnością uczyniła ją silniejszą i bardziej odporną na to, co przyniesie los. [...] [Joonaki] w końcu zdała sobie jednak sprawę, że sukces nie zawsze jest dla tych, którzy na to naprawdę zasługują. Nieważne, ile z siebie dasz, przeznaczenie jest zawsze o krok przed tobą”. Jeśli szukasz więcej historii kryminalnych, przeczytaj także: Marta Russo - bezsensowne zabójstwo bez motywu?

Miłość

Nietypowa para

Joonaki i Maciej błyskawicznie wpadli sobie w oko, choć na pierwszy rzut oka byli dla siebie jak przybysze z innej planety. W Indiach słowiański typ urody jest prawdziwą rzadkością. Z kolei dla mężczyzny ciemna karnacja Hinduski była również egzotyczna. Młodzi, mimo iż pochodzili z krańcowo odmiennych kultur, bez większych problemów nawiązali wspólny język.

Joonaki opowiedziała, że pochodzi z dobrej i bogatej rodziny. Jej ojciec był dyplomatą, a ona sama myślała o karierze piosenkarki. Zdając sobie sprawę, że to marzenie może się nigdy nie spełnić, studiowała jednocześnie projektowanie aplikacji komputerowych. Ambitna dziewczyna wynajmowała malutkie mieszkanko na Bronksie i pracowała na pół etatu jako kasjerka. Rodzice nie pomagali jej finansowo.

Małżeństwo

Po zaledwie kilku dniach znajomości Joonaki zaproponowała Maćkowi, że się do niego wprowadzi. Nie minęło wiele czasu, a para zaczęła się zastanawiać nad legalizacją związku. Mężczyzna wcale się do tego pomysłu nie palił. Całkiem niedawno był przecież żonaty, cały czas utrzymywał kontakt z córką, która została w Polsce. Mimo tych wątpliwości nowy związek trwał i się rozwijał. Jednak po okresie miodowym zaczęły się na nim pojawiać pierwsze rysy.

Głównym problemem była relacja Macieja z polską rodziną. Joonaki nie darzyła sympatią ani eks pani P., ani pasierbicy. Nie chciała spędzać z nią czasu, kiedy dziewczynka przyjechała w odwiedziny do ojca. Z drugiej strony oliwy do ognia dolewała hinduska teściowa. Kobieta o zdecydowanym, niecierpiącym sprzeciwu charakterze działała na Maćka jak płachta na byka.

To właśnie za jej namową młodzi wzięli ślub, i to w obrządku hinduskim. Dla rodziny panny młodej sytuacja, w której ich krewna żyje w nieformalnym związku, była nie do zniesienia. Mimo iż ceremonia nie ciągnęła za sobą konsekwencji prawnych, tak jak ślub cywilny, to jednak wiązała Macieja i Joonaki na całe życie przynajmniej emocjonalnie. Wydawało się, że odtąd relacje między najbliższymi się poprawią.

W poszukiwaniu swojego miejsca

Londyn

Nic bardziej mylnego. Tuż po ślubie pani Sinha zapowiedziała, że zamierza spędzić z córką i jej mężem kilka najbliższych tygodni. Kobieta wprowadziła się do ich mieszkania, co spowodowało nową serię napięć i konfliktów. Wkrótce atmosfera w domu stała się wręcz nie do zniesienia. Aby ratować sytuację, Maciek zaproponował całkowitą zmianę otoczenia, rozpoczęcie nowego życia w zupełnie innym miejscu.

Państwo P. przeprowadzili się do Londynu, gdzie zamieszkali u siostry Joonaki- Sarmili. Próbowali znaleźć stałą pracę, ale zadanie to okazało się trudniejsze, niż przypuszczali. W końcu Maciej zdecydował się założyć własną działalność gospodarczą związaną z dekorowaniem wnętrz. Zarabiał coraz lepsze pieniądze. Ale wraz z poprawą sytuacji materialnych psuły się relacje wewnątrz związku. Zazdrość Joonaki o polską rodzinę nie ustawała. Aby nie drażnić małżonki, P. utrzymywał kontakt z córką potajemnie.

Wielka radość

Sytuacja zmieniła się diametralnie wraz z ciążą Joonaki. Kiedy na świat przyszła pierwsza córka pary, wszyscy nie posiadali się z radości. Sielanka nie trwała jednak długo. Świeżo upieczona mama zapadła na depresję poporodową i musiała się poddać intensywnej terapii psychologicznej. Emocje związane z nowym życiowym wyzwaniem udzieliły się obu małżonkom, w ich domu coraz częściej słychać było kłótnie.

Z biegiem czasu przepychanki słowne przerodziły się w rękoczyny. Maciej miał rzucać się na Joonaki, chwytać ją za szyję i dusić. Kobieta nie pozostawała mu dłużna- rzucała w partnera różnymi przedmiotami. Podjudzała go też do przemocy, twierdząc, że mężczyzna, który nie bije swojej kobiety, to mężczyzna słaby.

Związek rozpadł się. Maciej wyjechał do Polski, Joonaki odwiedziła rodzinę w Indiach. Rozstanie trwało jednak zaledwie kilka tygodni. Po tym czasie para znów spotkała się w Londynie, gdzie wzięła ślub cywilny. Akt ten nie rozwiązał jednak żadnego z dotychczasowych problemów. Może zainteresuje cię także ten artykuł: Bracia Menendez - zabójstwo z chciwości czy zemsta za krzywdy?